Επέτειος του ΟΧΙ

Δείτε τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο σε 7΄ 

Με μπλε χρώμα είναι οι Σύμμαχοι και με κόκκινο ο Ναζιστικός  Άξονας.Στο χάρτη στα δεξιά  φαίνεται η κατάσταση στην Αφρική.

Ερατοσθένης

 ΙΟ Ερατοσθένης μετρά την περιφέρεια της Γης.

Ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος (Κυρήνη, 276 π.Χ. – Αλεξάνδρεια, 194 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας μαθηματικός, γεωγράφος, αστρονόμος, γεωδαίτης, μουσικός, ποιητής, ιστορικός, φιλόλογος και συγγραφέας, ο οποίος θεωρείται ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που υπολόγισε το μέγεθος της Γης και κατασκεύασε ένα σύστημα συντεταγμένων με παράλληλους και μεσημβρινούς. Επίσης, κατασκεύασε και έναν χάρτη του κόσμου, όπως τον θεωρούσε.

Ατμοσφαιρική δύναμη

     Η ατμοσφαιρική πίεση μετρήθηκε για πρώτη φορά το 1643 από το μαθητή του Γαλιλαίου, τον Γάλλο φυσικό και μαθηματικό Εβαγγελίστα Τορικέλι. 

   Τα όργανα που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση της ατμοσφαιρικής πίεσης ονομάζονται βαρόμετρα. 

Ιστορία βαρόμετρου

Κατασκευάστε το δικό σας βαρόμετρο

Η κατασκευή του Γιάννη:

Η κατασκευή της Μαριαλένας

Αξίζει την προσοχή μας :

Λόγω ατμοσφαιρικής πίεσης σε κάθε επιφάνεια, στο ύψος της επιφάνειας της θάλασσας , εμβαδού 1 m2 , ασκείται δύναμη 100.000 Ν (περίπου 10.200 κιλά ανά τ.μ.). Τεράστια!!!

... Αντίστοιχη δύναμη ασκείται και στο ανθρώπινο σώμα που έχει εμβαδόν μεταξύ ενός και δύο τετραγωνικών μέτρων.

Το σώμα ενός ενήλικα ανθρώπου δέχεται πίεση που ισούται με βάρος 12.000- 20.000 κιλά (12 – 20 τόνους). Μόνο η παλάμη του χεριού του πιέζεται με 150 κιλά.

Αν δεν συντρίβεται είναι γιατί η πίεση αυτή εξισορροπείται με την αντίστοιχη πίεση αέρα που βρίσκεται μέσα στον οργανισμό.

 Γι’ αυτό και ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς ειδική στολή σε περιβάλλον που δεν έχει πίεση. Η εσωτερική του πίεση θα κάνει το εσωτερικό του να “εκραγεί”.

Όταν ανέβουμε σε σχετικά μεγάλο ύψος, λόγω της μείωσης της ατμοσφαιρικής πίεσης, αισθανόμαστε πόνο στα αυτιά μας.

Επίσης αν κατέβουμε γρήγορα ένα υψόμετρο με το αυτοκίνητο τα αυτιά μας «βουλώνουν», έως ότου οι δυο πιέσεις εξισωθούν...

Ισημερία-Εποχές του χρόνου

 

Μάθαμε ότι τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο είναι ελλειπτική.

Αυτό σημαίνει πως η Γη δεν κάνει  κύκλους γύρω από τον Ήλιο, αλλά ακολουθεί μια ελαφρώς οβάλ πορεία.

Η θέση του άξονα της γης είναι πλάγια σε σχέση με την τροχιά της γύρω από τον ήλιο.

Αποτέλεσμα της κλίσης του άξονα είναι ο ήλιος να μην θερμαίνει κάθε φορά το ίδιο τα δύο ημισφαίρια της. Στο φαινόμενο αυτό οφείλονται οι εποχές.

Εποχές λέμε τις περιόδους που διαιρείται το έτος και επικρατούν ανάλογες καιρικές συνθήκες.

Όταν είναι στραμμένο προς τον Ήλιο το βόρειο ημισφαίριο, οι ηλιακές ακτίνες πέφτουν κάθετα σ’ αυτό και το θερμαίνουν περισσότερο, ενώ στο νότιο ημισφαίριο πέφτουν πλάγια και το θερμαίνουν λιγότερο.

 Στην περίπτωση αυτή το βόρειο ημισφαίριο έχει καλοκαίρι και το νότιο ημισφαίριο έχει χειμώνα.

Γι' αυτόν τον λόγο ο Ήλιος ανατέλλει  από διαφορετικά σημεία κάθε εποχή:

Ημέρα και νύχτα

Η διάρκεια της μέρας και της νύχτας δεν είναι πάντα ίδια σε όλους τους τόπους.

 Αυτό οφείλεται στη μικρή κλίση του άξονα της Γης.

Στον ισημερινό όλο το χρόνο η διάρκεια μέρας - νύχτας είναι ίση (12 ώρες) ,

ενώ οι περιοχές που βρίσκονται στους δύο πόλους έχουν έξι μήνες μέρα και έξι μήνες νύχτα.

Στους άλλους τόπους-εκτός των πόλων- η μέρα και η νύχτα έχουν την ίδια διάρκεια μόνο δύο φορές το χρόνο , κατά την εαρινή (21/3) και φθινοπωρινή ισημερία (23/9).

Ισημερίες

Στις 21 Ιουνίου και στις 21 Δεκεμβρίου η διαφορά ανάμεσα στη διάρκεια της ημέρας και τη διάρκεια της νύχτας είναι η μεγαλύτερη.

Αυτό συμβαίνει γιατί τις δύο αυτές ημέρες ο Ήλιος απέχει τη μεγαλύτερη απόσταση από τον Ισημερινό.

Οι δύο αυτές ημέρες ονομάζονται ηλιοστάσια.

Στις 21 (ή 22) Ιουνίου έχουμε δηλαδή τη μεγαλύτερη διάρκεια ημέρας και τη μικρότερη διάρκεια νύχτας (θερινό ή βόρειο ηλιοστάσιο)  ,

ενώ στις 21 (ή 22) Δεκεμβρίου το αντίθετο (χειμερινό ή νότιο ηλιοστάσιο).

 Αν οι πυθμένες δύο ή περισσότερων δοχείων διαφορετικού σχήματος και μεγέθους συγκοινωνούν μεταξύ τους με σωλήνα, το σύστημα αυτό λέγεται "συγκοινωνούντα δοχεία". Τότε, αν ρίξουμε στο ένα δοχείο νερό, το νερό θα περάσει και στα άλλα δοχεία και θα σταματήσει σε όλα στο ίδιο ύψος. Η ιδιότητα αυτή των υγρών λέγεται "νόμος των συγκοινωνούντων δοχείων". Εφαρμογή της αρχής αυτής έχουμε στα υδραγωγεία των πόλεων, στα συντριβάνια κλπ.

Η κούπα του Πυθαγόρα

Η κούπα του Πυθαγόρα, επίσης γνωστή ως δίκαια κούπα είναι ένα από τα πιο μοναδικά εφευρήματα του φιλόσοφου και μαθηματικού Πυθαγόρα από την Σάμο.

Η κούπα του Πυθαγόρα είναι μια ειδική κούπα, που εφευρέθηκε από τον Πυθαγόρα, η οποία επιτρέπει σε ένα πρόσωπο να πίνει συγκεκριμένη ποσότητα , συνήθως κρασιού.

Αν δεν το γεμίσεις ως πάνω, μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάλλιστα όπως ένα κανονικό ποτήρι κρασιού. Αν το γεμίσεις όμως, τότε τα χάνεις όλα.

Πώς λειτουργεί

Το κύπελλο έφερε μια γραμμή η οποία καθόριζε το σημείο μέχρι το οποίο έπρεπε να το γεμίσει κάποιος. Στο εσωτερικό του είχε ένα σιφώνιο.

Όταν κάποιος γέμιζε το ποτήρι μέχρι την γραμμή (το όριο), έπινε κανονικά το κρασί του.

Όταν, όμως, κάποιος ήταν πλεονέκτης και γέμιζε υπερβολικά το ποτήρι του, η στάθμη του κρασιού κάλυπτε το σιφώνιο και όλο το ποτήρι άδειαζε τελείως (και χυνόταν πάνω σ’ αυτόν που το κρατούσε...).