Είναι εξακριβωμένο ότι τα παιδιά της Θράκης τραγουδούσαν από την 1η ως τις 9 Μαρτίου τα χελιδονίσματα σε διάφορες παραλλαγές.
Ο Μάρτιος είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης .Ο βαρύς χειμώνας φεύγει και ο ήλιος αρχίζει να ζεσταίνει τον παγωμένο τόπο.Στη διάρκεια του έχουμε τον πιο άστατο καιρό. Τα χελιδόνια είναι τα πουλιά που φέρνουν την άνοιξη.
Έτσι τα παιδιά της Στ΄τάξης του σχολείου μας ,κρατώντας ένα ομοίωμα χελιδονιού και τα καλαθάκια τους, τραγουδούν την Χελιδόνα.Οι νοικοκυρές δίνουν αυγά και χρήματα:
«Χελιδόνα έρχεται ,από μαύρη θάλασσα
θάλασσα επέρασε,πύργον εθεμέλιωσε.
Έκατσε και λάλησε,έμαθε τα γράμματα
γράμματα ελληνικά(βασιλικά) που μαθαίνουν τα παιδιά.
Μας έστειλε ο δάσκαλος ,να μας δώσεις πέν’αυγά
κι αν δεν έχεις πέντ’αυγά ,παίρνουμε την κλωσσαριά
να γεννά και να κλωσσά ,και να σέρνει τα πουλιά»
(Τα Λαγυνά .π. Ι. Σημαδόπουλος ,σελίδα 75)
Ανομβρία –Ντουντουλίτσα
Τα παιδιά στα Λαγυνά
,έκαναν μια παρέα ,πήγαιναν στο βουνό ,έκοβαν
πρασινάδες τα λεγόμενα «βούζια».Έβαζαν πάνω στο κεφάλι του παιδιού τα βούζια
και τραγουδούσαν μπροστά από κάθε σπίτι το εξής :
ντουντουλίτσα,παρναβίτσα
βάι ντουντουλί,βάι
ντουντουλί
περπερούγκα περπατεί
,το Θεό παρακαλεί
για να βρέξει μια βροχίτσα
για να γίνουν τα σιτάρια
,τα χορτάρια
του Θεού τα παρασπόρια
βάι ντουντουλί,βάι
ντουντουλί..
΄Επειτα έβγαινε η
νοικοκυρά και έριχνε από ψηλά με το λαγήνι νερό πάνω στα βούζια της ντουντουλίτσας
,δώριζε στα παιδιά και πήγαιναν σε άλλη γειτονιά.Λένε πως ο Θεός άκουγε τις παιδικές φωνές και το πολύ σε τρεις
μέρες έβρεχε.
Η Πρωτομαγιά
Οι κάτοικοι βγαίνουν στην ύπαιθρο παρέες-παρέες ,από τα χαράματα,έβρισκαν
ένα χόρτο τον :σιδερίτη.Έσκυβαν κάτω με τα χέρια πίσω στην πλάτη και προσπαθούσαν
να φάνε το χόρτο αυτό λέγοντας τα παρακάτω λόγια:
-Μπεε,μπεε ,έκανε ο ένας
-Τι έφαγες και κάνεις έτσι;
-Μπεε,μπεε ,σιδερίτη ,έφαγα.
-Άει! Να είσαι γιρός σαν του σίδιρου.
Στον Λαγκαδά το παιδί που θα δει πρώτο το χελιδόνι θα αφήσει
τον Μάρτη(κόκκινο και άσπρο) του σε ένα δέντρο και το χελιδονάκι ή και ο πελαργός,
θα του φέρει δώρο.Στα Λαγυνά τον Μάρτη τον βγάζουμε στο τέλος του μήνα.
Βάφτιση
Παλιότερα πριν σαραντίσει το παιδί ,έπρεπε να βαφτιστεί.Αν
το βρέφος αρρώσταινε, τότε παρακαλούσαν τον προστάτη των παιδιών ,τον Άγιο
Στυλιανό, να το στεριώσει.
Γι’αυτό και πολλά ονόματα είναι Στέργιος,Στεργιανή,Στέλλα,Στυλιανός.
Η μητέρα πριν να σαραντίσει δεν πήγαινε στην εκκλησία,ούτε στην
βάφτιση.Περίμενε τα παιδιά να έρθουν να της πουν το όνομα .
Η βάφτιση γινόταν
στην εκκλησία ,μετά από τη Θεία Λειουργία.Η νουνά άπλωνε τα ρουχαλάκια να τα
δουν οι καλεσμένοι.Μετά τη βάφτιση όλοι επέστρεφαν στο σπίτι με αναμμένες τις λαμπάδες.Η
μητέρα στο κατώφλι του σπιτιού,έκανε τρεις μετάνοιες για να πάρει το μωρό.Ακολουθούσε
τραπέζι.
Συσκευές-εξέλιξη
