άσκηση ιστορίας

 

Μποκόρος

Ελεύθεροι Πολιορκημένοι(από http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2700/Keimena-Neoellinikis-Logotechnias_A-Lykeiou_html-empl/indexD2_1.html)

Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι είναι από τα κορυφαία έργα του Σολωμού και της νεοελληνικής ποίησης γενικότερα. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι είναι το έργο ζωής του Σολωμού, αφού, όπως φαίνεται, τον απασχόλησε σε όλη τη διάρκεια της ώριμης ποιητικής του περιόδου.

Θέμα του είναι ο ηρωικός αγώνας των Μεσολογγιτών κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826) ως την απεγνωσμένη έξοδο, την παραμονή των Βαΐων. Ο ποιητής ξεκινώντας από το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός ανάγεται στον αγώνα του ανθρώπου για την ηθική, την εσωτερική του ελευθερία. Το έργο όμως ποτέ δεν ολοκληρώθηκε και έφτασε σ' εμάς σε χειρόγραφα «αποσπάσματα» συγκροτημένα σε τρία Σχεδιάσματα¹ που το καθένα τους αντιπροσωπεύει όχι μονάχα διαφορετικό στάδιο επεξεργασίας αλλά και διαφορετική ποιητική αντίληψη. Το αρχικό σχεδίασμα, «συνθεμένο εις είδος προφητικού θρήνου εις το πέσιμο του Μεσολογγίου», πρέπει να γράφτηκε γύρω στα 1830. Παρουσιάζει στενή σχέση με το 5ο κεφ. της Γυναίκας της Ζάκυθος. Το Β' Σχεδίασμα, σε στίχους δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους ζευγαρωτούς, «εις το οποίον εικονίζοντο τα παθήματα των γενναίων αγωνιστάδων εις τες υστερινές ημέρες της πολιορκίας έως οπού έκαμαν το γιουρούσι», το δούλευε ο ποιητής από το 1833 ως το 1844, οπότε αρχίζει να το ξαναπλάθει σε νέα μορφή (Γ' Σχεδίασμα), σε στίχους λιτούς, χωρίς ομοιοκαταληξίες, αλλά αρμονικότατους.

Πριν από τα τρία Σχεδιάσματα παραθέτουμε Στοχασμούς του ποιητή (δηλαδή σημειώσεις του για τις βασικές αρχές που θ' ακολουθούσε κατά τη σύνθεση).

Σχεδίασμα Β, 1ο Απόσπασμα

Θέμα: η πείνα και η εξάντληση των αγωνιστών που πολιορκούνταν στο Μεσολόγγι το 1826

1ος στίχος

• Βασιλεύει:  τοποθετημένο στο τέλος δίνει έμφαση με τη βαρύτητα που έχει ως σημασία. Επίσης δημιουργείται ένα τέτοιο αισθητικό αποτέλεσμα αφού χρησιμοποιείται μεταφορικά
• Προσωποποίηση
• εικόνα
• Ο  α΄ στίχος με τις συγκεκριμένες λεκτικές επιλογές αναδεικνύει απόλυτα την αίσθηση και την εικόνα της απόλυτης ακινησίας

2ος στίχος

• Σε αντίθεση με τον α΄ στίχο έρχεται ο β΄ με την παρουσία εμψύχων, τη δράση και τη συναισθηματική αντίδραση.
  • Αυτό δηλώνεται με τη συσσώρευση τριών ρημάτων (σε σχέση με το ένα του α΄ στίχου).
  • παρήχηση του λ και του ρ: 1) μελωδικότητα, εικονογράφηση όμορφης ανοιξιάτικης μέρας, 2) αισθητοποιούν με τον καλύτερο τρόπο την αντίθεση ανάμεσα στο πουλάκι ,που έχει κάτι να φάει και τη Μεσολογγίτισσα μάνα που το ζηλεύει γιατί δεν έχει να ταΐσει το παιδί της. Το ανθρώπινο πλάσμα, το ανώτερο στην κυριαρχία των όντων, βρίσκεται σε κατώτερη μοίρα από το πουλί, το υποδεέστερο

3ος στίχος

• Το α΄ ημιστίχιο με μια χαρακτηριστική οπτική εικόνα «δείχνει» το μέγεθος της πείνας. Ταυτόχρονα μας θυμίζει εκείνη την έκφραση «μαύρισε το μάτι μου», έκφραση που απεικονίζει παραστατικά τη μεγάλη στέρηση.
• Η επανάληψη της λ. μάτια, επισημαίνει το σημείο όπου φανερώνεται η στέρηση. Η πείνα λοιπόν, αποτυπώνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, στα μάτια, που αποτελούν το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου.
• Και είναι το πολυτιμότερο αγαθό, αφού είναι ένας από τους βαρύτερους όρκους

4ος στίχος

Κατά την πολιορκία του Μεσολογγίου βρίσκονταν σ αυτό και πολλοί Σουλιώτες.

• εικόνα του Σουλιώτη πολεμιστή, (καλός όχι με την στενά ηθική σημασία, αλλά με την πολεμική τελειότητα), ο οποίος στέκει «παράμερα», και κλαίει, όχι φυσικά από φόβο, αλλά από φιλότιμο και πίκρα, γιατί η πείνα τον έχει αποδυναμώσει, και έχει έτσι αχρηστεύσει την ιδιότητα του πολεμιστή. Το «κλαίει» δεν είναι δειλία είναι  περηφάνια. Αυτή η εικόνα έρχεται σε αντίθεση με με τη εικόνα του γενναίου και σκληροτράχηλου πολεμιστή.

5ος– 6ος στίχος

• μονόλογος: ο Σουλιώτης απευθύνεται στο τουφέκι του (προσωποποίηση), αποκαλώντας το έρμο και σκοτεινό (=καημένο, παρατημένο, δύστυχο), θεωρώντας μάταιη την ύπαρξη του.
•  Στον τελευταίο στίχο α) αιτιολογείται το περιεχόμενο των δύο προηγούμενων στίχων και β) επιτείνεται η απελπισία του πολεμιστή που οφείλεται στο γεγονός ότι οι εχθροί γνωρίζουν την εξάντληση και την αδυναμία του, πράγμα που κάνει τη θέση των πολιορκημένων, ακόμη δυσχερέστερη.

 

Τα πρόσωπα του «δράματος»

• Η Μεσολογγίτισσα μάνα εκπροσωπεί τον άμαχο πληθυσμό, ενώ ο Σουλιώτης υπερασπιστής του Μεσολογγίου, τους πολεμιστές .
• κοινά χαρακτηριστικά: α)  πεινασμένοι και εξαντλημένοι β) βρίσκονται παράμερα, στο περιθώριο γ) έχουν χάσει τις πραγματικές τους ιδιότητες: η μάνα της τροφού  και ο Σουλιώτης του πολεμιστή.

Εκφραστικά μέσα

• Εικόνες(ηχητικές και οπτικές): ο κάμπος με τη νεκρική σιωπή, το πουλί που λαλεί και τρώει, η μάνα με τους μαύρους κύκλους  στα μάτια, ο Σουλιώτης που κλαίει και μιλάει στο τουφέκι του.
• Ο διάλογος του Σουλιώτη με το τουφέκι του (προσωποποίηση)
• Η μεταφορά: του τάφου, βασιλεύει, σκοτεινό)
• Παρήχηση του λ και του ρ: λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί
• Επανάληψη: τα μάτια….στα μάτια
• Αντιθέσεις: α)Ο α΄ με τον β΄ στίχο, δηλ. η απόλυτη, νεκρική σιωπή και ακινησία με τη κίνηση, τη δράση και την ύπαρξη εμψύχων. β)το α΄ ημιστίχιο του β΄ στίχου, με το β΄ ημιστίχιο: το πουλάκι έχει να φάει εν αντιθέσει με τον άνθρωπο, ένα όν ανώτερο.γ)Η εικόνα του καλού Σουλιώτη έρχεται σε αντίθεση με την αναμενόμενη εικόνα του γενναίου πολεμιστή. δ) μπορούμε να αναφέρουμε και τον τίτλο του αποσπάσματος ελεύθεροι(εσωτερικά) αλλά πολιορκημένοι( από τον φυσικό εχθρό και τον πόθο για τη ζωή που οργιάζει έξω)
• Χρήση επιθετικών προσδιορισμών: άκρα σιωπή, Σουλιώτης ο καλός, τουφέκι σκοτεινό, αλλά και ελεύθεροι πολιορκημένοι(αντιφατικός)

Σχεδίασμα Β, Απόσπασμα 2

Θέμα: η ομορφιά της ανοιξιάτικης φύσης, που καλεί τους Μεσολογγίτες να εγκαταλείψουν τον αγώνα τους και να απολαύσουν τη ζωή.

Δομή: Στιχ. 1-3 θέμα, στιχ. 3-11 οι εικόνες της φύσης, στιχ. 12-13 η πρόκληση της φύσης να εγκαταλείψουν τον αγώνα.

Στιχ. 1:

• δύο προσωποποιήσεις που λειτουργούν συμβολικά: 1.Ο Απρίλης, μήνας της άνοιξης, οπότε ανθίζουν τα περισσότερα φυτά, συμβολίζει την αναγέννηση και την ομορφιά της φύσης, ενώ ο Έρωτας συμβολίζει τη δημιουργία και γενικότερα τη χαρά.2. Επίσης τα ρήματα χορεύουνε και γελούνε συμπληρώνουν το σκηνικό της γιορτινής ατμόσφαιρας.
• Είναι λοιπόν ξεκάθαρη η δραματική αντίθεση ανάμεσα στην γιορτή της φύσης και το τραγικό σκηνικό της πολιορκημένης πόλης.

Στ.2:

• σύγκριση που εξισώνει τα όπλα με τα άνθη και τους καρπούς
• Το β΄ πρόσωπο (σε) στο οποίο απευθύνεται ο ποιητής είναι η ψυχή των πολιορκημένων.

 

Στιχ. 3-11:

Εδώ έχουμε 4 εικόνες, πραγματικές πια και όχι φανταστικές: Οι 3 είναι από τον κόσμο των έμψυχων και η 4η από τον κόσμα των ανόργανων πραγμάτων.

• 1η εικόνα:  ένα κοπάδι λευκά πρόβατα και το είδωλο τους πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας καθώς ενώνεται με τις ομορφιές του ουρανού, που καθρεφτίζονται κι αυτές στο νερό. Στην εικόνα υπάρχει κίνηση (κινούμενο) και ήχος(βελάζει). Αξιοσημείωτος είναι ο συσχετισμός των τριών στοιχείων της φύσης, βουνού, θάλασσας και ουρανού, αφού ο ποιητήςπαρομοιάζει το λευκό κοπάδι των προβάτων ως προς το σχήμα του με λευκό βουναλάκι, σχήμα το οποίο καθρεπτίζεται πάνω στα νερά της θάλασσας, σμίγοντας με την ομορφιά του ουρανού.
• 2η εικόνα: μια γαλάζια πεταλούδα, από τη μια να είναι βιαστική και να καθρεφτίζεται στα νερά της λίμνης του Μεσολογγίου και από την άλλη να κοιμάται μέσα σ΄ έναν ευωδιαστό άγριο κρίνο.(οσφρητική εικόνα)
• 3η εικόνα: Ένα μικρό και ασήμαντο σκουλήκι σε στιγμές χαράς και ευτυχίας.
• 4η εικόνα: εδώ έχουμε τα άψυχα της φύσης(μαύρη πέτρα) και τα νεκρά(ξερό χορτάρι), που μετουσιώνονται σε πανέμορφα(ολόχρυσα).Η εικόνα αυτή όπως και η προηγούμενη, υποδηλώνουν ότι και τα πιο απλά, ασήμαντα πλάσματα, όπως το σκουλήκι, ακόμα και τα ανόργανα, όπως η πέτρα και τα χόρτα, τώρα την άνοιξη αποκτούν εξαιρετική ομορφιά, γεγονός που κάνει ακόμη πιο δύσκολα τον αγώνα των πολιορκημένων.

Προσοχή: α) οι εικόνες δίνονται σε φθίνουσα κλίμακα: μεγάλο και το ευρύà  μικρό και ασήμαντο: από εικόνα της θάλασσας και του ουρανού καταλήγουμε στην εικόνα με το σκουλήκι και με την χωρίς στοιχείο ζωής τελευταία εικόνα.

β) Ο στιχ. 10: δίνει άλλες διαστάσεις στην ομορφιά της φύσης μεταφέροντας την στην σφαίρα του μαγικού και του ονειρικού.

γ)στις 3 πρώτες εικόνες à κίνηση

4η à ακινησία.

Λειτουργία:  Έτσι ο ποιητής με την τεχνική της εικόνας πραγματοποιεί την πρόθεσή του, που είναι παρουσιάζει όλα τα στοιχεία της φύσης να πολιορκούν την ανθρώπινη ψυχή και να την προκαλούν να απολαύσει την ομορφιά της άνοιξης, εγκαταλείποντας τον αγώνα.

Στιχ. 12-13

Η ζωή καλεί τους Μεσολογγίτες να την απολαύσουν, εγκαταλείποντας τον αγώνα τους. Μάλιστα τώρα την άνοιξη η ζωή είναι χίλιες φορές πιο όμορφη και επομένως όποιος την εγκαταλείψει πεθαίνει χίλιες φορές!

Δίλημμα ανάμεσα στην απόλαυση της ζωής και τον ηρωικό αγώνα. Η εσωτερική ελευθερία , παρά την όποια πάλη, νικάει την όποια μορφή βίας(φυσικός εχθρός-Τούρκοι, βασανιστική ομορφιά της φύσης, επιθυμία για ζωή).

Τίτλος

·         Όταν η ψυχή του ανθρώπου είναι δοσμένη σε κάτι υψηλό, καμιά εξωτερική βία δεν είναι ικανή να την υποδουλώσει.

·         Όσο η ψυχή παλεύει γι αυτό, μένει ελεύθερη.

·         Έτσι και οι Μεσολογγίτες αν και ήταν πραγματικά πολιορκημένοι,(και απ τους Τούρκους και από τη πείνα και από τον πόθο της ζωής)  παρέμειναν ψυχικά-εσωτερικά ελεύθεροι.

·         Γίνεται δούλος ο άνθρωπος όταν η ψυχή του αδειάζει και η θέληση του για αντίσταση ναρκώνεται.

Για όσους και όσες το ζήτησαν

 

   «Ακόμα να ανακοινωθούν τα πορίσματα της επιτροπής για το αρχοντικό των αδερφών Εμμανουήλ στην Καστοριά;»ρώτησε η Άννα στην γραμματέα της.

 Έκανα τόση προσπάθεια να αναδείξω την περιοχή και τα παλιά σπίτια .Μου αρέσει να περπατώ στην λίμνη και δίπλα τα σπίτια αυτά να βγάζουν την αρχοντιά μιας άλλης εποχής. Δουλεύω πολλά χρόνια στην εταιρεία ,ως μηχανικός .

  Έκανα το αίτημα στην Europa nostre και θα απαντήσουν από μέρα σε μέρα.Ο τίτλος είναι: Η Ευρώπη μας.

 Η απάντηση ήρθε.Και ήταν θετική .Το πρόσωπο της Άννας φωτίστηκε με ένα μεγάλο χαμόγελο.Ήξερε ότι τώρα θα δοθούν πολλά χρήματα για να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις στις τοιχογραφίες.

  Θυμάμαι την πρώτη φορά που είδα από κοντά το αρχοντικό.

Μπήκα στην αυλή.Προχώρησα μέσα από τα χόρτα που μπλέκονταν στα πόδια μου.Ο τόπος μύρισε γρασίδι.Έφτασα στην πόρτα του β΄ορόφου .Όταν μπήκα η μυρωδιά της κλεισούρας και της υγρασίας έφτασε στα ρουθούνια μου. Άνοιξα περισσότερο τα μάτια μου και μέσα στο σκοτάδι είδα στους τοίχους τις υπέροχες ζωγραφιές. Από το ανοιχτό  παντζούρι το  φως εισβάλλει και δίνει στα πρόσωπα μία απόκοσμη θωριά.

  Οι τοιχογραφίες έχουν σταματήσει το χρόνο.Άνθρωποι ,σπίτια,βουνά,λίμνη σε ένα πάντρεμα εικόνων. Τα μάτια μου κοιτούν τις γούνες ,τα χαλιά,τα δερμάτινα παλτά στο δωμάτιο και μετά σταματώ στις υπέροχες τοιχογραφίες.

 Και όμως  μπροστά μου ,σε αυτό το νεοκλασικό κτήριο ,με τους κίονες στην μπροστινή όψη, είδα να εκτυλίσσονται οι εποχές του χρόνου.

   Το καλοκαίρι με τον κατακίτρινο ήλιο μέσα από τα στάχυα,ζέσταινε τους ανθρώπους που θέριζαν. Οι ελιές γύρω από τη λίμνη να κάνουν τα χρυσοπράσινα φύλλα να γυρίζουν από τον άνεμο. Οι μηλεώνες γεμάτοι.Το τσάι του βουνού με τα όμορα κίτρινα ανθάκια ,πάνω στις πλαγιές του Γράμμου.Πιο κάτω είναι το θυμάρι ,το χαμομήλι αλλά και οι άγριες ορχιδέες ,το σαλέπι και η πριμούλα.

  Το φθινόπωρο ,γεμάτο φύλλα στους δρόμους και στα σοκάκια γύρω από το αρχοντικό.Ένας γκρίζος ουρανός γεμάτος σύννεφα.Οι καστανιές πόσο μεγάλες! Φορτωμένες ,λυγίζουν τα κλαδιά . Παραπέρα οι αμπελώνες με το μαύρο σταφύλι για κρασί έτοιμο για τον τρύγο.

  Ο χειμώνας με την κάτασπρη επιφάνεια της λίμνης ,παγωμένη.Οι πάπιες και οι κύκνοι κάθονται γύρω γύρω από τις πλάβες που είναι στις όχθες. Φασόλια γίγαντες στα περιβόλια και μανιτάρια.

  Η άνοιξη με τα περιβόλια ,τα  λουλούδια και μέλισσες ,γέμιζαν το τοπίο. Το μέλι με τις κερήθρες πάνω στις κυψέλες. Οι κτηνοτρόφοι που ετοιμάζουν το τυρί,τη μυζήθρα και το κεφαλοτύρι.

   Η Άννα ήξερε την ιστορία του αρχοντικού .Αδερφών Εμμανούηλ. Με τον  Παναγιώτη Εμμανουήλ  22 ετών, να είναι φοιτητής της ιατρικής και ο αδερφός του ο Ιωάννης,λογιστής στη Βιέννη .Συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν με τον Ρήγα Φεραίο το 1798.Φίλοι και σύντροφοι του Ρήγα Βελεστινλή.

  "Φέρε τα σχέδια της ανάπλασης"είπε στη γραμματέα της."Έχουμε δουλειά.Τα χρήματα θα τα πάρουμε αν είμαστε έτοιμοι για την επισκευή του αρχοντικού"είπε και άρχισαν να ξανακοιτάν τα σχέδια.

  Στο νου της έχει μείνει η εικόνα του  Ρήγα.Είχε την εικόνα μπροστά της. Έφτασε στη Βιέννη και  βρήκε την ελληνική κοινότητα σε ακμή όχι μόνο στον οικονομικό τομέα αλλά και στον πνευματικό και πολιτιστικό.Το έδαφος ήταν γόνιμο να σπείρει τις ιδέες του και τα οράματά του.Διαποτίστηκαν οι Έλληνες της Διασποράς , από τις ιδέες του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης,αλλά και από τους Ναπολεόντιους Πολέμους,πιστεύοντας ότι ήρθε η ώρα της ελευθερίας από τη τουρκική σκλαβιά. ΟΙωάννης Εμμανουήλ  έγραψε ένα βιβλίο μαθηματικών και ένα αντίγραφο το έδωσε στον φίλο του,τον Ρήγα.Αυτό το είχε συνέχεια μαζί του.Ακόμα και στη σύλληψή του το είχε στις αποσκευές του. Η μεγάλη του αγάπη ήταν η ποίηση .Το 1797 έγραψε το παρακάτω ποίημα με αναφορές στην αρχαϊζουσα γλώσσα και τη μυθολογία με ομοιοκαταληξία και μέτρο.

΄Αχ Πάτερ έως πότε, Ἐκάτη ἡ δεινή
΄Ως πότε νά μέ θλίβη; καί νά μέ τυραννᾕ.
Ἐπίβλεψον Κρονίδη, σπλαγχνίσθητε Θεοί!
Λυπήθητέ μ' ἐμένα, ὦ φίλοι Ἀχαιοί.

΄Ω έθνος μου, ὦ γένος, ὦ φίλτατε λαέ
Εἰς τάς πληγάς μου κλαύσον, άχ κλαύσον Δαναέ.
Ἀπέμειν' ἐγώ μόνη ἀπ' όλας τάς Θεᾶς
Δυστυχεστάτη ὄντως, τάς νῦν, τάς παλαιάς.

Τό δόρυ συντριμμένον στούς πόδας τἢς δεινἢς
Θεᾶς τἢς ἀντιπάλου Ἐκάτης τἢς κλεινἢς.
Ὀ θώραξ μου, τό σάκκος, ἀσπίς ἡ κρατερά,
Ριμμένα τά πατοῦσιν. Ώ θέα φοβερά!

Αἱ χεῖρες μου δεμέναι, μέ σίδηρα σφικτά
Γελᾶ μέ τήν Ἐκάτην, ἡ Έρις δυνατά.
΄Ω Έρις πικροτάτη ἀπό τάς Ἐριννύς
Σύ ἢσουν ἡ αἰτία, ἐσύ μέ τυραννείς.

΄Α! κάκισται δέν εἶμαι, ἀπ' ὄλα μου γυμνή
Τά ὄπλα ὡς θαρρεῖτε, ἀλλ' είν' ἡ φαεινή
Η περικεφαλαία στήν κεφαλήν μ' αὐτήν

Η Έρις μον' νά λείψη, καί ἔχω ποθητήν
μετέπειτα ἐλπίδα νά ἐλευθερωθῶ.
Παράσημα μου ὄλα λαμπρὡς νά ενδυθῶ.

Τό φίλτατόν μου ἔθνος δέν μέ ἀλησμονᾶ.
Παντοῦ μέ ἐνθυμεῖται, πατρίς δέν τό πλανᾶ
Νά τό κρατήση ξένη, ἀλλ' ἔχει τάς καλάς
Ἀθήνας ν' ἀναστήση, ἀφ' οὖ μεταβολάς

Ἀμεταβλήτους πάθη Ἐκάτη ἡ δεινή
ἡ φίλη πάλιν Πατρίς μας ἡ κλεινή.

Το αρχοντικό των αδελφών Ιωάννη και Παναγιώτη Εμμανουήλ (1750) συμμαρτύρων του Ρήγα Βελεστινλή, σήμερα στεγάζει το Μουσείο Ενδυματολογίας Καστοριάς)

 

 

Χειρόγραφο του Ιωάννη Εμμανουήλ (παρακλητικός λόγος εις υπεραγίαν Θεοτόκον υπέρ Ρήγα Βελεστινλή) που συντάχθηκε στον Πύργο Νεμπόισα της φυλάκισής του (Ιούνιος) 1798, Γεννάδειος Βιβλιοθήκη(από βικιπαίδεια).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Στο 5000 πΧ ,στον οικισμό του Δισπηλιού,ο Αχιλλέας στην καλύβα του .Έπαιζε μουσική.Φλογέρες από οστά του έμαθε ο αρχηγός της αγέλης να κάνει εύκολα από τα ζώα που σάπιζαν στην ακτή της λίμνης.

  Μέσα στην καλύβα  υπάρχουν μπουκάλια,κύπελα από πηλό και πολλά αγκίστρια.Ήξερε να δολώνει για να πιάνει μεγάλες πεταλούδες και γριβάδια.

  Δεν έχει λίγο καιρό που άρχισε να γράφει σε ξύλινη πινακίδα. Τα στοιχεία ανήκουν στην γραμμική Α. Ξέρει ότι είναι αρχή και του αρέσει να χαράσσει τα στοιχεία. Στην μέση της καλύβας υπάρχει φωτιά που είναι αναμμένη και γύρω της ο πηλός ,αρχίζει να σκληραίνει .Θα το χρησιμοποιεί για πιάτο.

  Η καλύβα είναι φτιαγμένη από ξύλα ,γύρω γύρω που ακουμπάν σε λάσπη. Στην οροφή πολλές στρώσεις από καλάμια σταματούν τις βροχές και το χιόνι .Ενώ το καλοκαίρι αφήνουν την δροσιά της λίμνης να μπει στην καλύβα.

  Οι καλύβες είναι κυλινδρικές .Του Αχιλλέα έχει ένα κουφάρι κεφαλιού στην είσοδο. Άλλες είχαν σχήμα ορθογώνιο .Όλες ήταν πασσαλόπηκτες και η γέφυρα που ένωνε με την στεριά ,το βράδυ ,σηκωνόταν ,ώστε να μην πλησιάζουν τα άγρια ζώα.

  Όλοι οι κάτοικοι ήταν περίπου τρεις χιλιάδες και με οργάνωση και πειθαρχία μάζευαν την τροφή τους ,έκτρεφαν κατοικίδια και ψάρευαν στην λίμνη με τα μονόξυλα.

 

Όλιβερ Μπάτον είναι αστέρι 

Το δώρο

Οι τελευταίες 5 ημέρες

Τα μήλα

Ταινία Puzzled (2013) εδώ

Sway Παρουσίαση εδώ

e-book κατά του σχολικού εκφοβισμού εδώ

Βίντεο Μπορείς να τον νικήσεις  εδώ και σε animation εδώ 

τραγούδι Φτάνει πια εδώ

 

Δεξιότητες

Αφανισμός του είδους 

Ντολτσό -Καστοριά

Δισπηλιό

Δισπηλιό -2

Τα υπέροχα δέντρα

Γεωγραφία

Βόρεια Αμερική

Έλληνες της Διασποράς

πολυχάρτης

Γλώσσες σε όλο τον κόσμο

tablet

βρες τις διαφορές

https://photodentro.edu.gr/v/item/ds/8521/10907

παζλάκι

Τίμιος Σταυρός-Θρησκευτικά

Αγαπά ο Θεός τον κλέφτη,αγαπά και τον νοικοκύρη.

Άλλαξε τροπάρι..

Αν άκουγε ο Θεός τα κοράκια,δεν θα΄φηνε ζώο ζωντανό

Από το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί.

Δεν έχει ούτε ιερό ,ούτε όσιο.

 

ΣΤΙΧΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΙ ΧΑΡΕΣ (ΨΑΛΜΟΣ 23) – 1973      

Όλου του κόσμου οι χαρές, δικές μου Κύριέ μου.
Είσαι ο ποιμένας ο καλός, που για όλους μας φροντίζεις.
Και σε λιβάδι μ’ έβαλες με δροσερά ποτάμια,
νερό να πίνει η ψυχή δροσιά και φως κι αγάπη.

Όλου του κόσμου οι χαρές, δικές μου Κύριέ μου.
Την κουρασμένη μου καρδιά, οδήγησε στο φως Σου.
Κι αν στο σκοτάδι θα βρεθώ, σε κάμπους και χαράδρες,
πάλι Εσύ θα μ’ οδηγείς σαν τον καλό ποιμένα.

Όλου του κόσμου οι χαρές, δικές μου Κύριέ μου.

Όλου του κόσμου οι χαρές

Βατικανό

Καπέλα Σιστίνα

Το μηχάνημα και ο Ορέστης

 

 

Δημιουργία προβλημάτων από καιρικά φαινόμενα

 

   Στην Ελλάδα στην Αθήνα, χθες το βράδυ, στα νότια προάστια έγιναν έντονες βροχοπτώσεις. Πλημμύρισαν δρόμοι και σπίτια .Αυτοκίνητα παρασύρθηκαν. Εγκλωβίστηκαν άνθρωποι στα αυτοκίνητα και η Πυροσβεστική άντλησε νερά ,η ΕΜΑΚ  απεγκλώβισε τους οδηγούς.

   Στο Αιγαίο  δημιουργήθηκε θαλασσοταραχή ,όλη την περασμένη εβδομάδα. Οι κάτοικοι των Κυκλάδων ταλαιπωρήθηκαν από τους ισχυρούς ανέμους, διακοπή της ηλεκτροδότησης με αποτέλεσμα να μείνουν τα νησιά χωρίς ρεύμα για ώρες. Έπεσαν δέντρα και δυσχέραιναν το έργο της Πυροσβεστικής. Ελικόπτερο μετέφερε ασθενείς και στο τέλος της ημέρας αποκαταστάθηκε και η ηλεκτροδότηση.

  Στην Ήπειρο σημειώθηκαν κατολισθήσεις  χθες το απόγευμα. Στα ορεινά χωριά της, οι κάτοικοι  ένιωσαν την μανία της φύσης. Καταστράφηκαν καλλιέργειες ,πέθαναν ζώα και αποκλείστηκαν χωριά αφού άνοιξαν κυριολεκτικά οι δρόμοι. Η θεομηνία αυτή δημιούργησε προβλήματα σε κτηνοτρόφους και αγρότες. Έκλεισαν δρόμοι και σημειώθηκε έλλειψη τροφίμων. Στο τέλος έγινε διάνοιξη δρόμων και δόθηκαν αποζημιώσεις για τα ζώα και τις καλλιέργειες που χάθηκαν.

   Στην χώρα μας χρειάζεται να γίνεται πιο γρήγορα η επέμβαση στις δύσκολες καιρικές συνθήκες.

  

 Την εικόνα της καταστροφής δίνει με τον πιο παραστατικό τρόπο ο εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός στο περίφημο επίγραμμά του:

“Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη
περπατώντας η Δόξα μονάχη
μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
και στην κόμη στεφάνι φορεί
γινωμένο από λίγα χορτάρια
πούχαν μείνει στην έρημη γη.”

Η καταστροφή των Ψαρών -
21 Ιουνίου 1824

Στις 20 Ιουνίου του 1824 ο τουρκικός στόλος αποτελούμενος από 200 περίπου μικρά και μεγάλα πλοία έκανε την εμφάνισή του στο βόρειο μέρος του νησιού.

Οι μαχητές των Ψαρών υπέπεσαν σε ένα σοβαρό λάθος, καθώς αποφάσισαν να περιορισθεί ο αγώνας στην ξηρά. Έτσι, έθεσαν σε απραξία τον στόλο και δεν χρησιμοποίησαν καθόλου τα πυρπολικά. Μάλιστα, αφαίρεσαν τα πηδάλια των πλοίων και δεν έδιωξαν ούτε τα γυναικόπαιδα.

Οι Τούρκοι του Χοσρέφ Πασά  κατέβαλαν με σχετική ευκολία τους αμυνομένους και μέσα σε δύο μέρες είχαν καταλάβει το νησί. Επακολούθησε η φοβερή καταστροφή. Από τους 30.000 κατοίκους του νησιού, οι 18.000 θανατώθηκαν ή πωλήθηκαν ως σκλάβοι.

Το πλήθος έσπευσε να σωθεί στα λίγα πλοία, από τα οποία δεν είχαν αφαιρεθεί τα πηδάλια. Λίγοι τα κατέφεραν, καθώς ο στόλος του Χοσρέφ είχε περικυκλώσει το νησί.

Αντώνης Οικονόμου

Γεννήθηκε στην Ύδρα και ακολούθησε το ναυτικό επάγγελμα. Στην Κωνσταντινούπολη μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον Παπαφλέσσα και αμέσως αφιερώθηκε στον ιερό σκοπό της απελευθέρωσης της πατρίδας του.

Στις 16 Απριλίου του 1821 κήρυξε την επανάσταση και το νησί της Ύδρας.

Παπανικολής Δημήτριος

(Ψαρά 1790 - Αθήνα 1855)

Θαρραλέος μπουρλοτιέρης, με πολλά ναυτικά ανδραγαθήματα σε όλη τη διάρκεια του απελευθερωτικού Αγώνα. Στις 27 Μαΐου 1821, στην Ερεσσό της Μυτιλήνης,ανατίναξε τουρκικό δίκροτο που κατευθυνόταν στην Πελοπόννησο.

Κανάρης Κωνσταντίνος

Θρυλικός Ψαριανός πυρπολητής του οθωμανικού στόλου και πρωθυπουργός.

Στις 7 Ιουνίου του 1822 πυρπόλησε τη ναυαρχίδα του πασά Καρά Αλή, που ήταν αγκυροβολημένη στη Χίο, με αποτέλεσμα να χαθούν μαζί της 2.000 ναύτες και ο ίδιος ο Καρά Αλής.

Στις 28 Οκτωβρίου 1822 ο θρυλικός Κανάρης ανατίναξε τουρκικό δίκροτο, στο στενό μεταξύ Τενέδου και Τρωάδος, μαζί με 800 ναύτες.

Το 1824 ο Κανάρης βύθισε τουρκική φρεγάτα με 600 ναύτες κοντά στη Σάμο, ενώ σχεδίασε και την πυρπόληση του αιγυπτιακού στόλου μέσα στην Αλεξάνδρεια.

Τα κατορθώματα του Κανάρη σκόρπισαν πανικό στους Οθωμανούς και επηρέασαν αποφασιστικά την πορεία του Αγώνα.

Ανδρέας Μιαούλης

Υδραίος , ναύαρχος του ελληνικού στόλου κατά την Επανάσταση του 1821.

Το Φεβρουάριο του 1822 καταστρέφει μία τουρκική φρεγάτα και προξενεί ζημιές σε άλλα πλοία στο λιμάνι της Πάτρας.

Τον Οκτώβριο του 1823 ο Μιαούλης, επικεφαλής του ελληνικού στόλου, νικά τους Τούρκους στο Αρτεμίσιο και του Ωρεούς.

Στις 29 Αυγούστου 1824, ο Μιαούλης, επικεφαλής του ενωμένου ελληνικού στόλου, νικά τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο στον Γέροντα. Οι απώλειες του εχθρού ανέρχονται σε 27 πλοία, ανάμεσά τους και η επιβλητική φρεγάτα «Ασία».

 Ο Βιτσέντζος ήταν ο μικρότερος από τους πέντε γιούς του Βενετοκρήτου Ιακώβου Κορνάρου. Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1553 στο χωριό Τραπεζούντα κοντά στην Σητεία. Κατάγεται από τους ευγενείς Κορνάρους της Σητείας.  Η οικογένειά του ήταν πολύ πλούσια.  Βέβαια στοιχεία είναι όσα ο ίδιος ο ποιητής δίνει για τον εαυτό του στον επίλογο του Ερωτόκριτου (Ε, 1543 κ.ε.): «Βιτσέντζος είν' ο ποιητής και στη γενιά Κορνάρος... Στη Στείαν εγεννήθηκε, στη Στείαν ανεθράφη... Στο Κάστρον επαντρεύτηκε...». Η γυναίκα του ήταν από παλιά οικογένεια με μεγάλη κτηματική περιουσία. Από την γυναίκα του απέκτησε δύο κόρες, την Κατερούτσα και την Ελένετα. Υπάρχουν φήμες ότι ο Κορνάρος εγκαταστάθηκε στον Χάνδακα κοντά στους δύο αδερφούς του, τον Ιωάννη Φραγκίσκο και τον Αντρέα. Πέθανε στον Χάνδακα μετά τις 12 Αυγούστου του 1613 και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου. Η αιτία του θανάτου του είναι άγνωστη αλλά αν υπολογίσουμε ότι έζησε 35 χρόνια στην Σητεία, θα πρέπει να πέθανε γύρω στα 58 του χρόνια.

Είναι ο πιθανότερος ποιητής του Ερωτόκριτου. Πρότυπό του θεωρείται η πεζή ιταλική μετάφραση του γαλλικού μυθιστορήματος Paris et Vienne που κυκλοφορούσε ήδη από το 1482.

Για τον Ερωτόκριτο:

Ερωτική μυθιστορία του Βιτσέντζου Κορνάρου, γραμμένη στις αρχές του 17ου αιώνα, δομημένη σε πέντε μέρη και αποτελούμενη από περίπου 10.000 στίχους. Πρόκειται για την πολύ δημοφιλή στον τουρκοκρατούμενο ελληνισμό, και μέχρι σήμερα, ιστορία της βασιλοπούλας Αρετούσας που αγαπήθηκε με τον γιο ενός συμβούλου του πατέρα της και υπέμειναν τέσσερα χρόνια εκείνος την εξορία και αυτή τη φυλακή, μέχρι ο βασιλιάς να αποδεχτεί τον Ρωτόκριτο αναγνωρίζοντας την ανδρεία και τη φρόνησή του.

---

 Γ. Π. Σαββίδης (επιμ.), Βιτσέντζος Κορνάρος, Ποίημα ερωτικόν λεγόμενον Ερωτόκριτος, Ερμής, Αθήνα 1998.

Βιογραφία του Ευγένιου Τριβιζά

 

 Μια φορά και ένα καιρό  τρεις χάριτες, μαζεύτηκαν στην κούνια του νεογέννητου μωρού. Άπλωσαν τα πέπλα τους πάνω από το κεφάλι του μικρού αγοριού.Το δωμάτιο είχε ένα μικρό κρεβατάκι και πολλά στολίδια πάνω στο μαξιλάρι του.

  Το φως είχε λιγοστέψει και το μόνο που ακουγόταν ήταν το ρυθμικό χτύπημα του ρολογιού.

  Η  Κλωθώ πλησίασε και άπλωσε το κατάλευκο χέρι της : «Να φτάσεις πολύ ψηλά ,να έχεις την δυνατότητα να διδάξεις εγκληματολογία σε Πανεπιστήμιο της Ευρώπης»είπε και απομακρύνθηκε χορεύοντας γύρω από το μωράκι.Κούνησε τα χέρια της τρεις φορές.

  Πλησίασε η Άτροπος .Τα ρούχα της ήταν από μαλακό βαμβάκι και στο κεφάλι της είχε ένα μαντήλι που συγκρατούσε τα χρυσά της μαλλιά.Έριξε το βλέμμα της στο μωρό και είπε: «Όχι μόνο αυτό αλλά θα γράψεις και πολλά βιβλία με θέμα ταύρους,παπαγάλους,παπάκια.Η ζωή σου θα είναι δημιουργική και θα σε αγαπάνε πολύ τα παιδιά».Έφυγε αφήνοντας ένα ευχάριστο άρωμα στο χώρο που έφτασε και στο μωρό : «Αψουοουουου» έκανε και χαμογέλασε κουνώντας τα χεράκια και κλωτσώντας τα ποδαράκια του.

   Η Λάχεση  πλησίασε και φώναξε στις άλλες αδερφές της : «Όσα είπατε για αυτό το μωρό ,θα είναι και η επιλογή μου να μείνει μέχρι να γεράσει με αυτό που αγαπάει :να γράφει για παιδιά»

Φιλικοί (από βικιπαίδεια)

 Ο Νικόλαος Σκουφάς γεννήθηκε το 1779 στο Κομπότι της Άρτας από γονείς «μεσαίας τάξης», ο πατέρας του λεγόταν Κουμπάρος αλλά ο ίδιος ασχολούμενος με την κατασκευή σκούφων (πίλων) έλαβε αργότερα το προσωνύμιο Σκουφάς με το οποίο και καθιερώθηκε.

Το 1813, ο Σκουφάς βρισκόταν στη Ρωσία, όπου και εγκαταστάθηκε στην Οδησσό, ασκώντας χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία το παλαιό επάγγελμά του. Με αυτόν τον τρόπο, του δόθηκε η ευκαιρία να γνωριστεί με τον Αθανάσιο Τσακάλωφ και τον Εμμανουήλ Ξάνθο, μετέπειτα συνιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, η οποία ιδρύθηκε το έτος 1814, ύστερα από πρόταση του Σκουφά. Ο Σκουφάς διέθετε επαναστατική προπαίδεια: ήταν προκατηχημένος στις ιδέες που θα προέβαλε στην Εταιρεία, από τον Κωνσταντίνο Ράδο, έμπορο στη Ρωσία, γεννημένο στο Τσεπέλοβο των Ιωαννίνων. Ο Ράδος είχε σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, όπου μυήθηκε στον καρμποναρισμό.

Ο Τσακάλωφ:

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1788. Αναγκάστηκε νέος να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να μεταναστεύσει στη Ρωσία όπου ο πατέρας του ήταν έμπορος. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Τεκελής ή Τσάκαλος (κατά συνέπεια από το Τσάκαλος στο Τσακάλωφ η απόσταση ήταν ελάχιστη)^[2]. Ένα μικρό διάστημα βρέθηκε στο Παρίσι για σπουδές, όπου μάλιστα συμμετείχε στην ίδρυση του «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου», σωματείου με εκπαιδευτικούς και πατριωτικούς στόχους. Στη συνέχεια μεταβαίνει στη Βιέννη της Αυστρίας, όπου έρχεται σε επαφή με τον Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος ήταν τότε υπουργός Εξωτερικών του Τσάρου. Τελικώς, καταλήγει στη Μόσχα, όπου γνωρίζει το Νικόλαο Σκουφά και τον Εμμανουήλ Ξάνθο και θέτει τις βάσεις για τη δημιουργία της Φιλικής Εταιρείας.

Τον Ιούλιο του 1818, ο Αθανάσιος Τσακάλωφ φτάνει στην Οδησσό, σημαντικό λιμάνι και οργανωμένη ελληνική παροικία του Ευξείνου Πόντου, όπου και προχωρά σε σημαντικές δραστηριότητες και μεθοδικότερη οργάνωση της Εταιρείας. Κατόπιν ακολούθησε τον Άνθιμο Γαζή, σημαντικότατο μέλος της Φιλικής Εταιρείας, στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνεχίζει την κατήχηση νέων μελών, και σε αλλεπάλληλα ταξίδια στη Σμύρνη, στη Μακεδονία, στη Θράκη, φθάνοντας μέχρι και την ανατολική Θεσσαλία.

Ο Εμμανουήλ Ξάνθος γεννήθηκε το 1772 και έζησε αρχικά στη Σμύρνη και έπειτα στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην Τεργέστη, όπου και δούλεψε ως υπάλληλος σε εμπορική επιχείρηση. Το 1810 εγκαταστάθηκε στην Οδησσό, και αφού δούλεψε ως γραμματικός του εμπόρου Βασιλείου Ξένη, το 1812 γνωρίζεται στην Κωνσταντινούπολη με δύο εμπόρους από τα Ιωάννινα. Το 1814, αποφασίζουν να δημιουργήσουν δική τους εμπορική εταιρεία. Κατά το 1813, πραγματοποιεί εμπορικά ταξίδια στην Πρέβεζα, στα Ιωάννινα και στη Λευκάδα.

Επιστρέφοντας στην Οδησσό, ανακοινώνει στους Αθανάσιο Τσακάλωφ και Νικόλαο Σκουφά τις ιδέες του και με τον τρόπο αυτό, ιδρύεται η Φιλική Εταιρεία το 1814. Ο Ξάνθος αναλαμβάνει καθήκοντα ταμία και γραμματέα, ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται ως σύνδεσμος με τα άλλα ηγετικά μέλη, όπως τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο. Είχε το ψευδώνυμο «Θεοδωρίδης».

Επέτειος του ΟΧΙ

Δείτε τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο σε 7΄ 

Με μπλε χρώμα είναι οι Σύμμαχοι και με κόκκινο ο Ναζιστικός  Άξονας.Στο χάρτη στα δεξιά  φαίνεται η κατάσταση στην Αφρική.

Ερατοσθένης

 ΙΟ Ερατοσθένης μετρά την περιφέρεια της Γης.

Ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος (Κυρήνη, 276 π.Χ. – Αλεξάνδρεια, 194 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας μαθηματικός, γεωγράφος, αστρονόμος, γεωδαίτης, μουσικός, ποιητής, ιστορικός, φιλόλογος και συγγραφέας, ο οποίος θεωρείται ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που υπολόγισε το μέγεθος της Γης και κατασκεύασε ένα σύστημα συντεταγμένων με παράλληλους και μεσημβρινούς. Επίσης, κατασκεύασε και έναν χάρτη του κόσμου, όπως τον θεωρούσε.

Ατμοσφαιρική δύναμη

     Η ατμοσφαιρική πίεση μετρήθηκε για πρώτη φορά το 1643 από το μαθητή του Γαλιλαίου, τον Γάλλο φυσικό και μαθηματικό Εβαγγελίστα Τορικέλι. 

   Τα όργανα που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση της ατμοσφαιρικής πίεσης ονομάζονται βαρόμετρα. 

Ιστορία βαρόμετρου

Κατασκευάστε το δικό σας βαρόμετρο

Η κατασκευή του Γιάννη:

Η κατασκευή της Μαριαλένας

Αξίζει την προσοχή μας :

Λόγω ατμοσφαιρικής πίεσης σε κάθε επιφάνεια, στο ύψος της επιφάνειας της θάλασσας , εμβαδού 1 m2 , ασκείται δύναμη 100.000 Ν (περίπου 10.200 κιλά ανά τ.μ.). Τεράστια!!!

... Αντίστοιχη δύναμη ασκείται και στο ανθρώπινο σώμα που έχει εμβαδόν μεταξύ ενός και δύο τετραγωνικών μέτρων.

Το σώμα ενός ενήλικα ανθρώπου δέχεται πίεση που ισούται με βάρος 12.000- 20.000 κιλά (12 – 20 τόνους). Μόνο η παλάμη του χεριού του πιέζεται με 150 κιλά.

Αν δεν συντρίβεται είναι γιατί η πίεση αυτή εξισορροπείται με την αντίστοιχη πίεση αέρα που βρίσκεται μέσα στον οργανισμό.

 Γι’ αυτό και ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς ειδική στολή σε περιβάλλον που δεν έχει πίεση. Η εσωτερική του πίεση θα κάνει το εσωτερικό του να “εκραγεί”.

Όταν ανέβουμε σε σχετικά μεγάλο ύψος, λόγω της μείωσης της ατμοσφαιρικής πίεσης, αισθανόμαστε πόνο στα αυτιά μας.

Επίσης αν κατέβουμε γρήγορα ένα υψόμετρο με το αυτοκίνητο τα αυτιά μας «βουλώνουν», έως ότου οι δυο πιέσεις εξισωθούν...