Για όσους και όσες το ζήτησαν

 

   «Ακόμα να ανακοινωθούν τα πορίσματα της επιτροπής για το αρχοντικό των αδερφών Εμμανουήλ στην Καστοριά;»ρώτησε η Άννα στην γραμματέα της.

 Έκανα τόση προσπάθεια να αναδείξω την περιοχή και τα παλιά σπίτια .Μου αρέσει να περπατώ στην λίμνη και δίπλα τα σπίτια αυτά να βγάζουν την αρχοντιά μιας άλλης εποχής. Δουλεύω πολλά χρόνια στην εταιρεία ,ως μηχανικός .

  Έκανα το αίτημα στην Europa nostre και θα απαντήσουν από μέρα σε μέρα.Ο τίτλος είναι: Η Ευρώπη μας.

 Η απάντηση ήρθε.Και ήταν θετική .Το πρόσωπο της Άννας φωτίστηκε με ένα μεγάλο χαμόγελο.Ήξερε ότι τώρα θα δοθούν πολλά χρήματα για να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις στις τοιχογραφίες.

  Θυμάμαι την πρώτη φορά που είδα από κοντά το αρχοντικό.

Μπήκα στην αυλή.Προχώρησα μέσα από τα χόρτα που μπλέκονταν στα πόδια μου.Ο τόπος μύρισε γρασίδι.Έφτασα στην πόρτα του β΄ορόφου .Όταν μπήκα η μυρωδιά της κλεισούρας και της υγρασίας έφτασε στα ρουθούνια μου. Άνοιξα περισσότερο τα μάτια μου και μέσα στο σκοτάδι είδα στους τοίχους τις υπέροχες ζωγραφιές. Από το ανοιχτό  παντζούρι το  φως εισβάλλει και δίνει στα πρόσωπα μία απόκοσμη θωριά.

  Οι τοιχογραφίες έχουν σταματήσει το χρόνο.Άνθρωποι ,σπίτια,βουνά,λίμνη σε ένα πάντρεμα εικόνων. Τα μάτια μου κοιτούν τις γούνες ,τα χαλιά,τα δερμάτινα παλτά στο δωμάτιο και μετά σταματώ στις υπέροχες τοιχογραφίες.

 Και όμως  μπροστά μου ,σε αυτό το νεοκλασικό κτήριο ,με τους κίονες στην μπροστινή όψη, είδα να εκτυλίσσονται οι εποχές του χρόνου.

   Το καλοκαίρι με τον κατακίτρινο ήλιο μέσα από τα στάχυα,ζέσταινε τους ανθρώπους που θέριζαν. Οι ελιές γύρω από τη λίμνη να κάνουν τα χρυσοπράσινα φύλλα να γυρίζουν από τον άνεμο. Οι μηλεώνες γεμάτοι.Το τσάι του βουνού με τα όμορα κίτρινα ανθάκια ,πάνω στις πλαγιές του Γράμμου.Πιο κάτω είναι το θυμάρι ,το χαμομήλι αλλά και οι άγριες ορχιδέες ,το σαλέπι και η πριμούλα.

  Το φθινόπωρο ,γεμάτο φύλλα στους δρόμους και στα σοκάκια γύρω από το αρχοντικό.Ένας γκρίζος ουρανός γεμάτος σύννεφα.Οι καστανιές πόσο μεγάλες! Φορτωμένες ,λυγίζουν τα κλαδιά . Παραπέρα οι αμπελώνες με το μαύρο σταφύλι για κρασί έτοιμο για τον τρύγο.

  Ο χειμώνας με την κάτασπρη επιφάνεια της λίμνης ,παγωμένη.Οι πάπιες και οι κύκνοι κάθονται γύρω γύρω από τις πλάβες που είναι στις όχθες. Φασόλια γίγαντες στα περιβόλια και μανιτάρια.

  Η άνοιξη με τα περιβόλια ,τα  λουλούδια και μέλισσες ,γέμιζαν το τοπίο. Το μέλι με τις κερήθρες πάνω στις κυψέλες. Οι κτηνοτρόφοι που ετοιμάζουν το τυρί,τη μυζήθρα και το κεφαλοτύρι.

   Η Άννα ήξερε την ιστορία του αρχοντικού .Αδερφών Εμμανούηλ. Με τον  Παναγιώτη Εμμανουήλ  22 ετών, να είναι φοιτητής της ιατρικής και ο αδερφός του ο Ιωάννης,λογιστής στη Βιέννη .Συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν με τον Ρήγα Φεραίο το 1798.Φίλοι και σύντροφοι του Ρήγα Βελεστινλή.

  "Φέρε τα σχέδια της ανάπλασης"είπε στη γραμματέα της."Έχουμε δουλειά.Τα χρήματα θα τα πάρουμε αν είμαστε έτοιμοι για την επισκευή του αρχοντικού"είπε και άρχισαν να ξανακοιτάν τα σχέδια.

  Στο νου της έχει μείνει η εικόνα του  Ρήγα.Είχε την εικόνα μπροστά της. Έφτασε στη Βιέννη και  βρήκε την ελληνική κοινότητα σε ακμή όχι μόνο στον οικονομικό τομέα αλλά και στον πνευματικό και πολιτιστικό.Το έδαφος ήταν γόνιμο να σπείρει τις ιδέες του και τα οράματά του.Διαποτίστηκαν οι Έλληνες της Διασποράς , από τις ιδέες του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης,αλλά και από τους Ναπολεόντιους Πολέμους,πιστεύοντας ότι ήρθε η ώρα της ελευθερίας από τη τουρκική σκλαβιά. ΟΙωάννης Εμμανουήλ  έγραψε ένα βιβλίο μαθηματικών και ένα αντίγραφο το έδωσε στον φίλο του,τον Ρήγα.Αυτό το είχε συνέχεια μαζί του.Ακόμα και στη σύλληψή του το είχε στις αποσκευές του. Η μεγάλη του αγάπη ήταν η ποίηση .Το 1797 έγραψε το παρακάτω ποίημα με αναφορές στην αρχαϊζουσα γλώσσα και τη μυθολογία με ομοιοκαταληξία και μέτρο.

΄Αχ Πάτερ έως πότε, Ἐκάτη ἡ δεινή
΄Ως πότε νά μέ θλίβη; καί νά μέ τυραννᾕ.
Ἐπίβλεψον Κρονίδη, σπλαγχνίσθητε Θεοί!
Λυπήθητέ μ' ἐμένα, ὦ φίλοι Ἀχαιοί.

΄Ω έθνος μου, ὦ γένος, ὦ φίλτατε λαέ
Εἰς τάς πληγάς μου κλαύσον, άχ κλαύσον Δαναέ.
Ἀπέμειν' ἐγώ μόνη ἀπ' όλας τάς Θεᾶς
Δυστυχεστάτη ὄντως, τάς νῦν, τάς παλαιάς.

Τό δόρυ συντριμμένον στούς πόδας τἢς δεινἢς
Θεᾶς τἢς ἀντιπάλου Ἐκάτης τἢς κλεινἢς.
Ὀ θώραξ μου, τό σάκκος, ἀσπίς ἡ κρατερά,
Ριμμένα τά πατοῦσιν. Ώ θέα φοβερά!

Αἱ χεῖρες μου δεμέναι, μέ σίδηρα σφικτά
Γελᾶ μέ τήν Ἐκάτην, ἡ Έρις δυνατά.
΄Ω Έρις πικροτάτη ἀπό τάς Ἐριννύς
Σύ ἢσουν ἡ αἰτία, ἐσύ μέ τυραννείς.

΄Α! κάκισται δέν εἶμαι, ἀπ' ὄλα μου γυμνή
Τά ὄπλα ὡς θαρρεῖτε, ἀλλ' είν' ἡ φαεινή
Η περικεφαλαία στήν κεφαλήν μ' αὐτήν

Η Έρις μον' νά λείψη, καί ἔχω ποθητήν
μετέπειτα ἐλπίδα νά ἐλευθερωθῶ.
Παράσημα μου ὄλα λαμπρὡς νά ενδυθῶ.

Τό φίλτατόν μου ἔθνος δέν μέ ἀλησμονᾶ.
Παντοῦ μέ ἐνθυμεῖται, πατρίς δέν τό πλανᾶ
Νά τό κρατήση ξένη, ἀλλ' ἔχει τάς καλάς
Ἀθήνας ν' ἀναστήση, ἀφ' οὖ μεταβολάς

Ἀμεταβλήτους πάθη Ἐκάτη ἡ δεινή
ἡ φίλη πάλιν Πατρίς μας ἡ κλεινή.

Το αρχοντικό των αδελφών Ιωάννη και Παναγιώτη Εμμανουήλ (1750) συμμαρτύρων του Ρήγα Βελεστινλή, σήμερα στεγάζει το Μουσείο Ενδυματολογίας Καστοριάς)

 

 

Χειρόγραφο του Ιωάννη Εμμανουήλ (παρακλητικός λόγος εις υπεραγίαν Θεοτόκον υπέρ Ρήγα Βελεστινλή) που συντάχθηκε στον Πύργο Νεμπόισα της φυλάκισής του (Ιούνιος) 1798, Γεννάδειος Βιβλιοθήκη(από βικιπαίδεια).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Στο 5000 πΧ ,στον οικισμό του Δισπηλιού,ο Αχιλλέας στην καλύβα του .Έπαιζε μουσική.Φλογέρες από οστά του έμαθε ο αρχηγός της αγέλης να κάνει εύκολα από τα ζώα που σάπιζαν στην ακτή της λίμνης.

  Μέσα στην καλύβα  υπάρχουν μπουκάλια,κύπελα από πηλό και πολλά αγκίστρια.Ήξερε να δολώνει για να πιάνει μεγάλες πεταλούδες και γριβάδια.

  Δεν έχει λίγο καιρό που άρχισε να γράφει σε ξύλινη πινακίδα. Τα στοιχεία ανήκουν στην γραμμική Α. Ξέρει ότι είναι αρχή και του αρέσει να χαράσσει τα στοιχεία. Στην μέση της καλύβας υπάρχει φωτιά που είναι αναμμένη και γύρω της ο πηλός ,αρχίζει να σκληραίνει .Θα το χρησιμοποιεί για πιάτο.

  Η καλύβα είναι φτιαγμένη από ξύλα ,γύρω γύρω που ακουμπάν σε λάσπη. Στην οροφή πολλές στρώσεις από καλάμια σταματούν τις βροχές και το χιόνι .Ενώ το καλοκαίρι αφήνουν την δροσιά της λίμνης να μπει στην καλύβα.

  Οι καλύβες είναι κυλινδρικές .Του Αχιλλέα έχει ένα κουφάρι κεφαλιού στην είσοδο. Άλλες είχαν σχήμα ορθογώνιο .Όλες ήταν πασσαλόπηκτες και η γέφυρα που ένωνε με την στεριά ,το βράδυ ,σηκωνόταν ,ώστε να μην πλησιάζουν τα άγρια ζώα.

  Όλοι οι κάτοικοι ήταν περίπου τρεις χιλιάδες και με οργάνωση και πειθαρχία μάζευαν την τροφή τους ,έκτρεφαν κατοικίδια και ψάρευαν στην λίμνη με τα μονόξυλα.

 

Όλιβερ Μπάτον είναι αστέρι 

Το δώρο

Οι τελευταίες 5 ημέρες

Τα μήλα

Ταινία Puzzled (2013) εδώ

Sway Παρουσίαση εδώ

e-book κατά του σχολικού εκφοβισμού εδώ

Βίντεο Μπορείς να τον νικήσεις  εδώ και σε animation εδώ 

τραγούδι Φτάνει πια εδώ

 

Δεξιότητες

Αφανισμός του είδους 

Ντολτσό -Καστοριά

Δισπηλιό

Δισπηλιό -2

Τα υπέροχα δέντρα

Γεωγραφία

Βόρεια Αμερική

Έλληνες της Διασποράς

πολυχάρτης

Γλώσσες σε όλο τον κόσμο

tablet

βρες τις διαφορές

https://photodentro.edu.gr/v/item/ds/8521/10907

παζλάκι

Τίμιος Σταυρός-Θρησκευτικά

Αγαπά ο Θεός τον κλέφτη,αγαπά και τον νοικοκύρη.

Άλλαξε τροπάρι..

Αν άκουγε ο Θεός τα κοράκια,δεν θα΄φηνε ζώο ζωντανό

Από το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί.

Δεν έχει ούτε ιερό ,ούτε όσιο.

 

ΣΤΙΧΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΙ ΧΑΡΕΣ (ΨΑΛΜΟΣ 23) – 1973      

Όλου του κόσμου οι χαρές, δικές μου Κύριέ μου.
Είσαι ο ποιμένας ο καλός, που για όλους μας φροντίζεις.
Και σε λιβάδι μ’ έβαλες με δροσερά ποτάμια,
νερό να πίνει η ψυχή δροσιά και φως κι αγάπη.

Όλου του κόσμου οι χαρές, δικές μου Κύριέ μου.
Την κουρασμένη μου καρδιά, οδήγησε στο φως Σου.
Κι αν στο σκοτάδι θα βρεθώ, σε κάμπους και χαράδρες,
πάλι Εσύ θα μ’ οδηγείς σαν τον καλό ποιμένα.

Όλου του κόσμου οι χαρές, δικές μου Κύριέ μου.

Όλου του κόσμου οι χαρές

Βατικανό

Καπέλα Σιστίνα

Το μηχάνημα και ο Ορέστης

 

 

Δημιουργία προβλημάτων από καιρικά φαινόμενα

 

   Στην Ελλάδα στην Αθήνα, χθες το βράδυ, στα νότια προάστια έγιναν έντονες βροχοπτώσεις. Πλημμύρισαν δρόμοι και σπίτια .Αυτοκίνητα παρασύρθηκαν. Εγκλωβίστηκαν άνθρωποι στα αυτοκίνητα και η Πυροσβεστική άντλησε νερά ,η ΕΜΑΚ  απεγκλώβισε τους οδηγούς.

   Στο Αιγαίο  δημιουργήθηκε θαλασσοταραχή ,όλη την περασμένη εβδομάδα. Οι κάτοικοι των Κυκλάδων ταλαιπωρήθηκαν από τους ισχυρούς ανέμους, διακοπή της ηλεκτροδότησης με αποτέλεσμα να μείνουν τα νησιά χωρίς ρεύμα για ώρες. Έπεσαν δέντρα και δυσχέραιναν το έργο της Πυροσβεστικής. Ελικόπτερο μετέφερε ασθενείς και στο τέλος της ημέρας αποκαταστάθηκε και η ηλεκτροδότηση.

  Στην Ήπειρο σημειώθηκαν κατολισθήσεις  χθες το απόγευμα. Στα ορεινά χωριά της, οι κάτοικοι  ένιωσαν την μανία της φύσης. Καταστράφηκαν καλλιέργειες ,πέθαναν ζώα και αποκλείστηκαν χωριά αφού άνοιξαν κυριολεκτικά οι δρόμοι. Η θεομηνία αυτή δημιούργησε προβλήματα σε κτηνοτρόφους και αγρότες. Έκλεισαν δρόμοι και σημειώθηκε έλλειψη τροφίμων. Στο τέλος έγινε διάνοιξη δρόμων και δόθηκαν αποζημιώσεις για τα ζώα και τις καλλιέργειες που χάθηκαν.

   Στην χώρα μας χρειάζεται να γίνεται πιο γρήγορα η επέμβαση στις δύσκολες καιρικές συνθήκες.

  

 Την εικόνα της καταστροφής δίνει με τον πιο παραστατικό τρόπο ο εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός στο περίφημο επίγραμμά του:

“Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη
περπατώντας η Δόξα μονάχη
μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
και στην κόμη στεφάνι φορεί
γινωμένο από λίγα χορτάρια
πούχαν μείνει στην έρημη γη.”

Η καταστροφή των Ψαρών -
21 Ιουνίου 1824

Στις 20 Ιουνίου του 1824 ο τουρκικός στόλος αποτελούμενος από 200 περίπου μικρά και μεγάλα πλοία έκανε την εμφάνισή του στο βόρειο μέρος του νησιού.

Οι μαχητές των Ψαρών υπέπεσαν σε ένα σοβαρό λάθος, καθώς αποφάσισαν να περιορισθεί ο αγώνας στην ξηρά. Έτσι, έθεσαν σε απραξία τον στόλο και δεν χρησιμοποίησαν καθόλου τα πυρπολικά. Μάλιστα, αφαίρεσαν τα πηδάλια των πλοίων και δεν έδιωξαν ούτε τα γυναικόπαιδα.

Οι Τούρκοι του Χοσρέφ Πασά  κατέβαλαν με σχετική ευκολία τους αμυνομένους και μέσα σε δύο μέρες είχαν καταλάβει το νησί. Επακολούθησε η φοβερή καταστροφή. Από τους 30.000 κατοίκους του νησιού, οι 18.000 θανατώθηκαν ή πωλήθηκαν ως σκλάβοι.

Το πλήθος έσπευσε να σωθεί στα λίγα πλοία, από τα οποία δεν είχαν αφαιρεθεί τα πηδάλια. Λίγοι τα κατέφεραν, καθώς ο στόλος του Χοσρέφ είχε περικυκλώσει το νησί.

Αντώνης Οικονόμου

Γεννήθηκε στην Ύδρα και ακολούθησε το ναυτικό επάγγελμα. Στην Κωνσταντινούπολη μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον Παπαφλέσσα και αμέσως αφιερώθηκε στον ιερό σκοπό της απελευθέρωσης της πατρίδας του.

Στις 16 Απριλίου του 1821 κήρυξε την επανάσταση και το νησί της Ύδρας.

Παπανικολής Δημήτριος

(Ψαρά 1790 - Αθήνα 1855)

Θαρραλέος μπουρλοτιέρης, με πολλά ναυτικά ανδραγαθήματα σε όλη τη διάρκεια του απελευθερωτικού Αγώνα. Στις 27 Μαΐου 1821, στην Ερεσσό της Μυτιλήνης,ανατίναξε τουρκικό δίκροτο που κατευθυνόταν στην Πελοπόννησο.

Κανάρης Κωνσταντίνος

Θρυλικός Ψαριανός πυρπολητής του οθωμανικού στόλου και πρωθυπουργός.

Στις 7 Ιουνίου του 1822 πυρπόλησε τη ναυαρχίδα του πασά Καρά Αλή, που ήταν αγκυροβολημένη στη Χίο, με αποτέλεσμα να χαθούν μαζί της 2.000 ναύτες και ο ίδιος ο Καρά Αλής.

Στις 28 Οκτωβρίου 1822 ο θρυλικός Κανάρης ανατίναξε τουρκικό δίκροτο, στο στενό μεταξύ Τενέδου και Τρωάδος, μαζί με 800 ναύτες.

Το 1824 ο Κανάρης βύθισε τουρκική φρεγάτα με 600 ναύτες κοντά στη Σάμο, ενώ σχεδίασε και την πυρπόληση του αιγυπτιακού στόλου μέσα στην Αλεξάνδρεια.

Τα κατορθώματα του Κανάρη σκόρπισαν πανικό στους Οθωμανούς και επηρέασαν αποφασιστικά την πορεία του Αγώνα.

Ανδρέας Μιαούλης

Υδραίος , ναύαρχος του ελληνικού στόλου κατά την Επανάσταση του 1821.

Το Φεβρουάριο του 1822 καταστρέφει μία τουρκική φρεγάτα και προξενεί ζημιές σε άλλα πλοία στο λιμάνι της Πάτρας.

Τον Οκτώβριο του 1823 ο Μιαούλης, επικεφαλής του ελληνικού στόλου, νικά τους Τούρκους στο Αρτεμίσιο και του Ωρεούς.

Στις 29 Αυγούστου 1824, ο Μιαούλης, επικεφαλής του ενωμένου ελληνικού στόλου, νικά τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο στον Γέροντα. Οι απώλειες του εχθρού ανέρχονται σε 27 πλοία, ανάμεσά τους και η επιβλητική φρεγάτα «Ασία».

 Ο Βιτσέντζος ήταν ο μικρότερος από τους πέντε γιούς του Βενετοκρήτου Ιακώβου Κορνάρου. Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1553 στο χωριό Τραπεζούντα κοντά στην Σητεία. Κατάγεται από τους ευγενείς Κορνάρους της Σητείας.  Η οικογένειά του ήταν πολύ πλούσια.  Βέβαια στοιχεία είναι όσα ο ίδιος ο ποιητής δίνει για τον εαυτό του στον επίλογο του Ερωτόκριτου (Ε, 1543 κ.ε.): «Βιτσέντζος είν' ο ποιητής και στη γενιά Κορνάρος... Στη Στείαν εγεννήθηκε, στη Στείαν ανεθράφη... Στο Κάστρον επαντρεύτηκε...». Η γυναίκα του ήταν από παλιά οικογένεια με μεγάλη κτηματική περιουσία. Από την γυναίκα του απέκτησε δύο κόρες, την Κατερούτσα και την Ελένετα. Υπάρχουν φήμες ότι ο Κορνάρος εγκαταστάθηκε στον Χάνδακα κοντά στους δύο αδερφούς του, τον Ιωάννη Φραγκίσκο και τον Αντρέα. Πέθανε στον Χάνδακα μετά τις 12 Αυγούστου του 1613 και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου. Η αιτία του θανάτου του είναι άγνωστη αλλά αν υπολογίσουμε ότι έζησε 35 χρόνια στην Σητεία, θα πρέπει να πέθανε γύρω στα 58 του χρόνια.

Είναι ο πιθανότερος ποιητής του Ερωτόκριτου. Πρότυπό του θεωρείται η πεζή ιταλική μετάφραση του γαλλικού μυθιστορήματος Paris et Vienne που κυκλοφορούσε ήδη από το 1482.

Για τον Ερωτόκριτο:

Ερωτική μυθιστορία του Βιτσέντζου Κορνάρου, γραμμένη στις αρχές του 17ου αιώνα, δομημένη σε πέντε μέρη και αποτελούμενη από περίπου 10.000 στίχους. Πρόκειται για την πολύ δημοφιλή στον τουρκοκρατούμενο ελληνισμό, και μέχρι σήμερα, ιστορία της βασιλοπούλας Αρετούσας που αγαπήθηκε με τον γιο ενός συμβούλου του πατέρα της και υπέμειναν τέσσερα χρόνια εκείνος την εξορία και αυτή τη φυλακή, μέχρι ο βασιλιάς να αποδεχτεί τον Ρωτόκριτο αναγνωρίζοντας την ανδρεία και τη φρόνησή του.

---

 Γ. Π. Σαββίδης (επιμ.), Βιτσέντζος Κορνάρος, Ποίημα ερωτικόν λεγόμενον Ερωτόκριτος, Ερμής, Αθήνα 1998.

Βιογραφία του Ευγένιου Τριβιζά

 

 Μια φορά και ένα καιρό  τρεις χάριτες, μαζεύτηκαν στην κούνια του νεογέννητου μωρού. Άπλωσαν τα πέπλα τους πάνω από το κεφάλι του μικρού αγοριού.Το δωμάτιο είχε ένα μικρό κρεβατάκι και πολλά στολίδια πάνω στο μαξιλάρι του.

  Το φως είχε λιγοστέψει και το μόνο που ακουγόταν ήταν το ρυθμικό χτύπημα του ρολογιού.

  Η  Κλωθώ πλησίασε και άπλωσε το κατάλευκο χέρι της : «Να φτάσεις πολύ ψηλά ,να έχεις την δυνατότητα να διδάξεις εγκληματολογία σε Πανεπιστήμιο της Ευρώπης»είπε και απομακρύνθηκε χορεύοντας γύρω από το μωράκι.Κούνησε τα χέρια της τρεις φορές.

  Πλησίασε η Άτροπος .Τα ρούχα της ήταν από μαλακό βαμβάκι και στο κεφάλι της είχε ένα μαντήλι που συγκρατούσε τα χρυσά της μαλλιά.Έριξε το βλέμμα της στο μωρό και είπε: «Όχι μόνο αυτό αλλά θα γράψεις και πολλά βιβλία με θέμα ταύρους,παπαγάλους,παπάκια.Η ζωή σου θα είναι δημιουργική και θα σε αγαπάνε πολύ τα παιδιά».Έφυγε αφήνοντας ένα ευχάριστο άρωμα στο χώρο που έφτασε και στο μωρό : «Αψουοουουου» έκανε και χαμογέλασε κουνώντας τα χεράκια και κλωτσώντας τα ποδαράκια του.

   Η Λάχεση  πλησίασε και φώναξε στις άλλες αδερφές της : «Όσα είπατε για αυτό το μωρό ,θα είναι και η επιλογή μου να μείνει μέχρι να γεράσει με αυτό που αγαπάει :να γράφει για παιδιά»

Φιλικοί (από βικιπαίδεια)

 Ο Νικόλαος Σκουφάς γεννήθηκε το 1779 στο Κομπότι της Άρτας από γονείς «μεσαίας τάξης», ο πατέρας του λεγόταν Κουμπάρος αλλά ο ίδιος ασχολούμενος με την κατασκευή σκούφων (πίλων) έλαβε αργότερα το προσωνύμιο Σκουφάς με το οποίο και καθιερώθηκε.

Το 1813, ο Σκουφάς βρισκόταν στη Ρωσία, όπου και εγκαταστάθηκε στην Οδησσό, ασκώντας χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία το παλαιό επάγγελμά του. Με αυτόν τον τρόπο, του δόθηκε η ευκαιρία να γνωριστεί με τον Αθανάσιο Τσακάλωφ και τον Εμμανουήλ Ξάνθο, μετέπειτα συνιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, η οποία ιδρύθηκε το έτος 1814, ύστερα από πρόταση του Σκουφά. Ο Σκουφάς διέθετε επαναστατική προπαίδεια: ήταν προκατηχημένος στις ιδέες που θα προέβαλε στην Εταιρεία, από τον Κωνσταντίνο Ράδο, έμπορο στη Ρωσία, γεννημένο στο Τσεπέλοβο των Ιωαννίνων. Ο Ράδος είχε σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, όπου μυήθηκε στον καρμποναρισμό.

Ο Τσακάλωφ:

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1788. Αναγκάστηκε νέος να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να μεταναστεύσει στη Ρωσία όπου ο πατέρας του ήταν έμπορος. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Τεκελής ή Τσάκαλος (κατά συνέπεια από το Τσάκαλος στο Τσακάλωφ η απόσταση ήταν ελάχιστη)^[2]. Ένα μικρό διάστημα βρέθηκε στο Παρίσι για σπουδές, όπου μάλιστα συμμετείχε στην ίδρυση του «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου», σωματείου με εκπαιδευτικούς και πατριωτικούς στόχους. Στη συνέχεια μεταβαίνει στη Βιέννη της Αυστρίας, όπου έρχεται σε επαφή με τον Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος ήταν τότε υπουργός Εξωτερικών του Τσάρου. Τελικώς, καταλήγει στη Μόσχα, όπου γνωρίζει το Νικόλαο Σκουφά και τον Εμμανουήλ Ξάνθο και θέτει τις βάσεις για τη δημιουργία της Φιλικής Εταιρείας.

Τον Ιούλιο του 1818, ο Αθανάσιος Τσακάλωφ φτάνει στην Οδησσό, σημαντικό λιμάνι και οργανωμένη ελληνική παροικία του Ευξείνου Πόντου, όπου και προχωρά σε σημαντικές δραστηριότητες και μεθοδικότερη οργάνωση της Εταιρείας. Κατόπιν ακολούθησε τον Άνθιμο Γαζή, σημαντικότατο μέλος της Φιλικής Εταιρείας, στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνεχίζει την κατήχηση νέων μελών, και σε αλλεπάλληλα ταξίδια στη Σμύρνη, στη Μακεδονία, στη Θράκη, φθάνοντας μέχρι και την ανατολική Θεσσαλία.

Ο Εμμανουήλ Ξάνθος γεννήθηκε το 1772 και έζησε αρχικά στη Σμύρνη και έπειτα στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην Τεργέστη, όπου και δούλεψε ως υπάλληλος σε εμπορική επιχείρηση. Το 1810 εγκαταστάθηκε στην Οδησσό, και αφού δούλεψε ως γραμματικός του εμπόρου Βασιλείου Ξένη, το 1812 γνωρίζεται στην Κωνσταντινούπολη με δύο εμπόρους από τα Ιωάννινα. Το 1814, αποφασίζουν να δημιουργήσουν δική τους εμπορική εταιρεία. Κατά το 1813, πραγματοποιεί εμπορικά ταξίδια στην Πρέβεζα, στα Ιωάννινα και στη Λευκάδα.

Επιστρέφοντας στην Οδησσό, ανακοινώνει στους Αθανάσιο Τσακάλωφ και Νικόλαο Σκουφά τις ιδέες του και με τον τρόπο αυτό, ιδρύεται η Φιλική Εταιρεία το 1814. Ο Ξάνθος αναλαμβάνει καθήκοντα ταμία και γραμματέα, ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται ως σύνδεσμος με τα άλλα ηγετικά μέλη, όπως τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο. Είχε το ψευδώνυμο «Θεοδωρίδης».

Επέτειος του ΟΧΙ

Δείτε τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο σε 7΄ 

Με μπλε χρώμα είναι οι Σύμμαχοι και με κόκκινο ο Ναζιστικός  Άξονας.Στο χάρτη στα δεξιά  φαίνεται η κατάσταση στην Αφρική.

Ερατοσθένης

 ΙΟ Ερατοσθένης μετρά την περιφέρεια της Γης.

Ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος (Κυρήνη, 276 π.Χ. – Αλεξάνδρεια, 194 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας μαθηματικός, γεωγράφος, αστρονόμος, γεωδαίτης, μουσικός, ποιητής, ιστορικός, φιλόλογος και συγγραφέας, ο οποίος θεωρείται ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που υπολόγισε το μέγεθος της Γης και κατασκεύασε ένα σύστημα συντεταγμένων με παράλληλους και μεσημβρινούς. Επίσης, κατασκεύασε και έναν χάρτη του κόσμου, όπως τον θεωρούσε.

Ατμοσφαιρική δύναμη

     Η ατμοσφαιρική πίεση μετρήθηκε για πρώτη φορά το 1643 από το μαθητή του Γαλιλαίου, τον Γάλλο φυσικό και μαθηματικό Εβαγγελίστα Τορικέλι. 

   Τα όργανα που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση της ατμοσφαιρικής πίεσης ονομάζονται βαρόμετρα. 

Ιστορία βαρόμετρου

Κατασκευάστε το δικό σας βαρόμετρο

Η κατασκευή του Γιάννη:

Η κατασκευή της Μαριαλένας

Αξίζει την προσοχή μας :

Λόγω ατμοσφαιρικής πίεσης σε κάθε επιφάνεια, στο ύψος της επιφάνειας της θάλασσας , εμβαδού 1 m2 , ασκείται δύναμη 100.000 Ν (περίπου 10.200 κιλά ανά τ.μ.). Τεράστια!!!

... Αντίστοιχη δύναμη ασκείται και στο ανθρώπινο σώμα που έχει εμβαδόν μεταξύ ενός και δύο τετραγωνικών μέτρων.

Το σώμα ενός ενήλικα ανθρώπου δέχεται πίεση που ισούται με βάρος 12.000- 20.000 κιλά (12 – 20 τόνους). Μόνο η παλάμη του χεριού του πιέζεται με 150 κιλά.

Αν δεν συντρίβεται είναι γιατί η πίεση αυτή εξισορροπείται με την αντίστοιχη πίεση αέρα που βρίσκεται μέσα στον οργανισμό.

 Γι’ αυτό και ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς ειδική στολή σε περιβάλλον που δεν έχει πίεση. Η εσωτερική του πίεση θα κάνει το εσωτερικό του να “εκραγεί”.

Όταν ανέβουμε σε σχετικά μεγάλο ύψος, λόγω της μείωσης της ατμοσφαιρικής πίεσης, αισθανόμαστε πόνο στα αυτιά μας.

Επίσης αν κατέβουμε γρήγορα ένα υψόμετρο με το αυτοκίνητο τα αυτιά μας «βουλώνουν», έως ότου οι δυο πιέσεις εξισωθούν...

Ισημερία-Εποχές του χρόνου

 

Μάθαμε ότι τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο είναι ελλειπτική.

Αυτό σημαίνει πως η Γη δεν κάνει  κύκλους γύρω από τον Ήλιο, αλλά ακολουθεί μια ελαφρώς οβάλ πορεία.

Η θέση του άξονα της γης είναι πλάγια σε σχέση με την τροχιά της γύρω από τον ήλιο.

Αποτέλεσμα της κλίσης του άξονα είναι ο ήλιος να μην θερμαίνει κάθε φορά το ίδιο τα δύο ημισφαίρια της. Στο φαινόμενο αυτό οφείλονται οι εποχές.

Εποχές λέμε τις περιόδους που διαιρείται το έτος και επικρατούν ανάλογες καιρικές συνθήκες.

Όταν είναι στραμμένο προς τον Ήλιο το βόρειο ημισφαίριο, οι ηλιακές ακτίνες πέφτουν κάθετα σ’ αυτό και το θερμαίνουν περισσότερο, ενώ στο νότιο ημισφαίριο πέφτουν πλάγια και το θερμαίνουν λιγότερο.

 Στην περίπτωση αυτή το βόρειο ημισφαίριο έχει καλοκαίρι και το νότιο ημισφαίριο έχει χειμώνα.

Γι' αυτόν τον λόγο ο Ήλιος ανατέλλει  από διαφορετικά σημεία κάθε εποχή:

Ημέρα και νύχτα

Η διάρκεια της μέρας και της νύχτας δεν είναι πάντα ίδια σε όλους τους τόπους.

 Αυτό οφείλεται στη μικρή κλίση του άξονα της Γης.

Στον ισημερινό όλο το χρόνο η διάρκεια μέρας - νύχτας είναι ίση (12 ώρες) ,

ενώ οι περιοχές που βρίσκονται στους δύο πόλους έχουν έξι μήνες μέρα και έξι μήνες νύχτα.

Στους άλλους τόπους-εκτός των πόλων- η μέρα και η νύχτα έχουν την ίδια διάρκεια μόνο δύο φορές το χρόνο , κατά την εαρινή (21/3) και φθινοπωρινή ισημερία (23/9).

Ισημερίες

Στις 21 Ιουνίου και στις 21 Δεκεμβρίου η διαφορά ανάμεσα στη διάρκεια της ημέρας και τη διάρκεια της νύχτας είναι η μεγαλύτερη.

Αυτό συμβαίνει γιατί τις δύο αυτές ημέρες ο Ήλιος απέχει τη μεγαλύτερη απόσταση από τον Ισημερινό.

Οι δύο αυτές ημέρες ονομάζονται ηλιοστάσια.

Στις 21 (ή 22) Ιουνίου έχουμε δηλαδή τη μεγαλύτερη διάρκεια ημέρας και τη μικρότερη διάρκεια νύχτας (θερινό ή βόρειο ηλιοστάσιο)  ,

ενώ στις 21 (ή 22) Δεκεμβρίου το αντίθετο (χειμερινό ή νότιο ηλιοστάσιο).

 Αν οι πυθμένες δύο ή περισσότερων δοχείων διαφορετικού σχήματος και μεγέθους συγκοινωνούν μεταξύ τους με σωλήνα, το σύστημα αυτό λέγεται "συγκοινωνούντα δοχεία". Τότε, αν ρίξουμε στο ένα δοχείο νερό, το νερό θα περάσει και στα άλλα δοχεία και θα σταματήσει σε όλα στο ίδιο ύψος. Η ιδιότητα αυτή των υγρών λέγεται "νόμος των συγκοινωνούντων δοχείων". Εφαρμογή της αρχής αυτής έχουμε στα υδραγωγεία των πόλεων, στα συντριβάνια κλπ.

Η κούπα του Πυθαγόρα

Η κούπα του Πυθαγόρα, επίσης γνωστή ως δίκαια κούπα είναι ένα από τα πιο μοναδικά εφευρήματα του φιλόσοφου και μαθηματικού Πυθαγόρα από την Σάμο.

Η κούπα του Πυθαγόρα είναι μια ειδική κούπα, που εφευρέθηκε από τον Πυθαγόρα, η οποία επιτρέπει σε ένα πρόσωπο να πίνει συγκεκριμένη ποσότητα , συνήθως κρασιού.

Αν δεν το γεμίσεις ως πάνω, μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάλλιστα όπως ένα κανονικό ποτήρι κρασιού. Αν το γεμίσεις όμως, τότε τα χάνεις όλα.

Πώς λειτουργεί

Το κύπελλο έφερε μια γραμμή η οποία καθόριζε το σημείο μέχρι το οποίο έπρεπε να το γεμίσει κάποιος. Στο εσωτερικό του είχε ένα σιφώνιο.

Όταν κάποιος γέμιζε το ποτήρι μέχρι την γραμμή (το όριο), έπινε κανονικά το κρασί του.

Όταν, όμως, κάποιος ήταν πλεονέκτης και γέμιζε υπερβολικά το ποτήρι του, η στάθμη του κρασιού κάλυπτε το σιφώνιο και όλο το ποτήρι άδειαζε τελείως (και χυνόταν πάνω σ’ αυτόν που το κρατούσε...).