Ιστορία Συνέντευξη από τον ..Μπότσαρη.

Για την συνέντευξη  από τον Μάρκο Μπότσαρη ,θα χρειαστείτε πληροφορίες .
Φυσικά σας δίνω την διεύθυνση από εγκυκλοπαίδεια.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CF%80%CF%8C%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%B7%CF%82
Αλλά και τα παρακάτω:

Κατά το 3ο έτος της Επανάστασης δεν έγιναν σημαντικά στρατιωτικά γεγονότα. Οι δύο αντίπαλοι παρουσιάζουν εσωτερικά προβλήματα. Οι μεν Τούρκοι αντιμετωπίζουν τις αντιζηλίες των πασάδων και τις εξεγέρσεις των γενιτσάρων οι δε Έλληνες έχουν να αντιμετωπίσουν τις διαμάχες μεταξύ τους για τον έλεγχο της εξουσίας ανάμεσα σε στρατιωτικούς και πολιτικούς.

Δικαίως λοιπόν ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, σε κάποιες στροφές(144-147) του "Ύμνου εις την Ελευθερίαν" αναφέρει σχετικά:

144.Η Διχόνοια που βαστάει
ένα σκήπτρο η δολερή
καθενός χαμογελάει,
παρ'το, λέγοντας και συ145. Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει
Έχει αλήθεια ωραία θωριά
Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει 
Εισέ δάκρυα θλιβερά.

146.Από στόμα οπού φθονάει,
παλικάρια, ας μην 'πωθεί, 
πως το χέρι σας κτυπάει
του αδελφού την κεφαλή

147.Μην ειπούν στο στοχασμό τουςτα ξένα έθνη αληθινά:Εάν μισιούνται ανάμεσό τους,
δεν τους πρέπει η ελευθεριά.

Οι Τούρκοι προσπάθησαν πάντως να καταπνίξουν την Επανάσταση. Συγκεκριμένα κατευθύνθηκαν δυο στρατιές προς την Πελοπόννησο, μια από την Δυτικά και μια από την Ανατολική Ελλάδα. Και ενώ η επιχείρηση στην Ανατολική Ελλάδα απέτυχε, την στρατιά της Δυτικής Ελλάδας ανέλαβαν ο Μουσταφά πασάς και ο Ομέρ Βρυώνης.

Η ελληνική κυβέρνηση διόρισε στρατηγό το Μάρκο Μπότσαρη, πράγμα όμως που δυσαρέστησε πολλούς οπλαρχηγούς. Αυτός με τους λίγους Σουλιώτες του και με την τακτική του αιφνιδιασμού(γιουρούσι), αντιμετώπισε τους Τούρκους στο Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου και τους προκάλεσε μεγάλη ζημιά ματαιώνοντας τα σχέδια τους.
Όμως μέσα στη μάχη ο Μπότσαρης σκοτώθηκε και η πατρίδα έχασε ένα γενναίο πολεμιστή και τίμιο στρατιώτη(9/8/1823).

Το νεκρό οπλαρχηγό συνόδευσαν στο Μεσολόγγι, 100 παλικάρια του, όπου στις 10 Αυγούστου, την επομένη του θανάτου του, κηδεύτηκε με εξαιρετικά μεγάλες τιμές.

 

Γενικά θα λέγαμε ότι σε αυτά τα πρώτα τρία χρόνια της Επανάστασης οι Έλληνες ενεργούσαν χωρίς σχέδιο, χωρίς συνεννόηση ανάμεσα στους στρατηγούς και χωρίς συνεργασία ανάμεσα στο στρατό ξηράς και στο στόλο, ενώ έλειπε και ο κατάλληλος εξοπλισμός όπως όπλα και κυρίως κανόνια. Το σπουδαιότερο όμως λάθος ήταν η μη δημιουργία τακτικού στρατού και ο περιορισμός του στρατού στην τακτική του αιφνιδιασμού(γιουρούσι).
Η έλλειψη αυτή έγινε πιο κτυπητή όταν ο ελληνικός στρατός αναγκάστηκε να πολεμήσει τον οργανωμένο στρατό των Αιγυπτίων