άσκηση ιστορίας και γλώσσας

Τα αδέλφια

• • Διαβάστε προσεκτικά το παρακάτω κείμενο:
  «Ο γάμος της [της Διαμαντίνας] με τον Αντωνομαρία πρέπει να έγινε στα τέλη του 1767 ή αρχές του 1768, αφού το πρώτο παιδί τους γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1768. Αλλά δεν έζησε. [..] Το δεύτερο παιδί τους, η Στέλα, γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1771. Το τρίτο, η Κατερίνα, στις 25 Δεκεμβρίου 1772. Στο σημείο αυτό χρειάζεται να εξηγηθεί μια διπλοεγγραφή. Πραγματικά, η Κατερίνα είναι γραμμένη δύο φορές, μια στο βαπτισμοζευγοταφολόγιο της Παναγίας της Λιμνιώτισσας και μια σε εκείνο της εκκλησίας των Αγίων Νικολάου και Λαζάρου. […] Καταλήγω έτσι στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για δίδυμες αδελφές , που γεννήθηκαν με διαφορά τεσσάρων ημερών και ότι είναι οι δύο αδελφές που εκάρησαν μοναχές και πήραν τα ονόματα Ευφροσύνη και Ευφημία. […]
  Στις 17 Ιανουαρίου 1774 γεννήθηκε ο Βιάρος, στις 17 Νοεμβρίου 1778 ο Αυγουστίνος, στις 23 Απριλίου 1780 η Μαρία, στις 6 Οκτωβρίου 1781 ο Βίκτωρ και στις 17 Φεβρουαρίου 1783 ο Γεώργιος».
  Γρηγορίου Δαφνή, Ιωάννης Α. Καποδίστριας, Ίκαρος, σελ. 23-24
  
  
• 
  
• 
  
• Απαντήστε στις ερωτήσεις που ακολουθούν:
1. Πόσα αδέλφια είχε ο Καποδίστριας;
2. Πόσα ήταν αγόρια και πόσα κορίτσια;
3. Πόσα ήταν μεγαλύτερα και πόσα μικρότερα;
4. Πόσα αδέλφια έχετε εσείς;
5. Τι σημαίνει η λέξη «βαπτισμοζευγοταφολόγιο»; Πείτε την πολλές φορές ώσπου να την προφέρετε φυσικά χωρίς να κομπιάζετε.

  Οι αντιθέσεις που υπάρχουν στον ύμνο της Μ.Πέμπτης είναι πολύ έντονες .Μέσα από αυτές θέλουμε  να δείξουμε τα Πάθη και με πόσο έντονο τρόπο έγιναν.

 Πρώτη αντίθεση είναι ότι κρέμασαν Αυτόν που «κρέμασε» τη γη.Δημιούργησε τα νερά ,τον ουρανό,τη γη.

  Δεύτερη αντίθεση φαίνεται από το γεγονός ότι  ενώ είναι βασιλιάς Αγγέλων φορά αγκάθινο στεφάνι.

Ακολουθεί  το χαστούκι που έδωσαν σε Αυτόν που ελευθέρωσε τον Αδάμ ,βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Πώς είναι δυνατόν να μπει λόγχη στο πλευρό του Θεανθρώπου;Στον ίδιο το υιο της Παρθένου.Συναντάμε κλιμάκωση στα  γεγονότα.Η κορύφωση γίνεται όταν η Παρθένος, η μητέρα χάνει το παιδί της .

2.Η Ανάσταση σημαίνει την δυνατότητα του ανθρώπου να ξαναγεννηθεί

Ο άνθρωπος στην καθημερινή του ζωή, ακόμη κι όταν δεν το επιθυμεί, κάνει λάθη. Λάθη που πληγώνουν τους συνανθρώπους του και τον απομακρύνουν από το Θεό. Η Εκκλησία μάς θυμίζει πάντοτε να εξετάζουμε τον εαυτό μας, ώστε να βρίσκουμε αυτά τα λάθη. Πάνω απ’ όλα, όμως, μας εξηγεί πως όταν μετανιώνουμε αληθινά, αυτό φαίνεται καθαρά στις πράξεις μας. Αυτές είναι που δείχνουν ότι διορθώσαμε τα λάθη μας. Ο Πέτρος, όταν θυμήθηκε τα λόγια του Χριστού στο Μυστικό Δείπνο, κατάλαβε το σφάλμα του, μετανόησε κι έκλαψε για τη συμπεριφορά του. Τα λάθη μας συγχωρούνται όταν τα παραδεχόμαστε και αλλάζουμε συμπεριφορά Η Εκκλησία μας, από πολύ παλιά, εξήγησε στον άνθρωπο ότι τα λάθη του διορθώνονται. Ο ίδιος ο Χριστός έδωσε στους Αποστόλους την εξουσία να συγχωρούν τα λάθη των ανθρώπων. Yπήρχε, ωστόσο, πάντοτε μια προΰπόθεση. Αυτός που είχε κάνει λάθος, έπρεπε, αφού το παραδεχθεί, το εξομολογηθεί και μετανοήσει μπροστά στον πνευματικό του, να επιβεβαιώσει την αλλαγή του εαυτού του, κάνοντας πράξεις αγάπης προς το συνάνθρωπό του και τον Θεό. Από τότε, η Εκκλησία μάς διδάσκει ότι το θάρρος να παραδεχόμαστε τα λάθη που έχουμε κάνει, δείχνει γενναιότητα μεγαλύτερη απ’ όση νομίζουμε. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτή. Χρειάζεται να κρατήσουμε στην καρδιά μας τη συγχώρηση από το Χριστό και να αποδείξουμε αυτή την αλλαγή στη συναναστροφή μας με τους άλλους ανθρώπους.