Το ταξίδι ξεκίνησε από τα Λαγυνά και η κατεύθυνσή μας ήταν βόρεια. Μπήκαμε στην πεδιάδα των Σερρών και ακολουθούσαμε τον ποταμό Στρυμόνα αλλά και την σιδηροδρομική γραμμή .Φτάσαμε στους πρόποδες του όρους Μπέλες .Πίσω από το βουνό η Βουλγαρία.
Και η ιστορία αρχίζει να παίζεται μπροστά μας...
Κάτω από την επιφάνεια της γης 27 μέτρα.Η πόρτα άνοιξε και ο διάδρομος ανοίχτηκε μπροστά μας.Η πόρτα από το πολεμικό πλοίο ,στην άκρη ,στην αρχή του τούνελ.Μας είπαν ότι μπροστά μας θα έχουμε την κόκκινη γραμμή ,στο δεξί μας χέρι.Αυτός ήταν τρόπος να κινούνταν στο οχυρό ,όταν δεν υπήρχε επαρκής φωτισμός.
Στο βάθος φαίνεται ο Στρυμόνας,που αποβιβάστηκαν το 1941 τον Απρίλιο , Γερμανοί στρατιώτες με τις λαστιχένιες βάρκες τους.Οι Έλληνες στρατιώτες τους απώθησαν.Το Ρούπελ δεν έπεσε αλλά παραδόθηκε αργότερα αφού στη Θεσσαλονίκη είχε ήδη υπογραφτεί η συμφωνία παράδοσης της χώρας στα γερμανικά στρατεύματα.
Τα ονόματα των πεσόντων στο Ρούπελ.
Αχ,η φωτογραφία δεν μπορεί να πει τις φωνές ,το σπρώξιμο ,τα νεύρα ,τις ομιλίες ,τα γέλια των παιδιών.
Το σίγουρο είναι ότι όταν βλέπεις μπροστά σου την ιστορία δεν φωνάζεις στις στοές αλλά προσπαθείς να καταλάβεις το γιατί έγιναν τα γεγονότα.
Βιβλία των παιδιών για το Ρούπελ:
