http://www.tovima.gr/society/article/?aid=319994
Στα βαθιά πέφτουν οι μαθητές των πρώτων τάξεων καθώς συναντούν καταστάσεις άγνωστες στο Δημοτικό και ζητούν βοήθεια για τις δυσκολίες που μπορεί να εξελιχθούν καθοριστικές στον σχολικό τους βίο
Πρωτάκια χαμένα στο Γυμνάσιο...
«O γιος μου πηγαίνει εφέτος στη δεύτερη τάξη του Γυμνασίου. Ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά αναγκαζόμουν να διαβάζω ο ίδιος τα βιβλία αρκετών μαθημάτων του για να του τα εξηγώ. Εκτός του ότι τα βιβλία είναι δυσνόητα, είναι και αποσπασματικά. Δεν υπάρχει καμίασύνδεση μεταξύ Δημοτικού και Γυμνασίου» . Ο κ. Γιάννης Αγγελόπουλος περιγράφει με μελανά χρώματα την εικόνα του εκπαιδευτικού μας συστήματος στη διάρκεια των πρώτων, κρίσιμων, χρόνων της επαφής των παιδιών με τις σχολικές τάξεις. Οπως λέει, στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού τα βιβλία είναι πολύ δύσκολα και η μετάβαση στο Γυμνάσιο άγαρμπη, χωρίς σχεδιασμό και εκπαιδευτικό πρόγραμμα. «Τα πρώτα βήματαήταν δύσκολα, όχι μόνο για το δικό μου παιδί αλλά και για πολλά ακόμη στο σχολείο » υποστηρίζει ο κ. Αγγελόπουλος. « Υπάρχει ένα νοητικό κενό μεταξύ των δύο βαθμίδων της εκπαίδευσης. Μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι έτσι όπως είναι σήμερα το εκπαιδευτικό σύστημα, ένας γονέας πρέπει να προσέξει πολύ, γιατί το παιδί του μπορεί να στραβοπατήσει.Η πρώτη τάξη του Γυμνασίου είναι κολύμπι στα βαθιά για πολλά παιδιά ».
Οπως αποκαλύπτει η έρευνα στο σχολείο της Καλλιθέας, ένας στους δύο μαθητές Δημοτικού δεν έχει καμία εικόνα της κατάστασης που θα συναντήσει στο Γυμνάσιο και ένας στους τρεις επισημαίνει ότι οι πρώτες ημέρες ήταν δύσκολες και πως ένιωθε μοναξιά, ενώ θα ήθελε από τους καθηγητές να είναι «πιο φιλικοί και ανεκτικοί» (κυρίως τα κορίτσια) και να προσφέρουν «περισσότερη βοήθεια για την προσαρμογή τους» (κυρίως τα αγόρια).
Επτά στους δέκα μαθητές θεωρούν ευκολότερα τα μαθήματα της Στ΄ Δημοτικού, δύο στους τρεις εκτιμούν ότι αυτά του Γυμνασίου δεν αποτελούν συνέχεια της Στ΄ Δημοτικού και ότι δυσκολεύονται από τα νέα μαθήματα και τους πολλούς καθηγητές, με αποτέλεσμα να είναι αναγκαστικό το φροντιστήριο.
Επτά στους δέκα μαθητές θεωρούν ευκολότερα τα μαθήματα της Στ΄ Δημοτικού, δύο στους τρεις εκτιμούν ότι αυτά του Γυμνασίου δεν αποτελούν συνέχεια της Στ΄ Δημοτικού και ότι δυσκολεύονται από τα νέα μαθήματα και τους πολλούς καθηγητές, με αποτέλεσμα να είναι αναγκαστικό το φροντιστήριο.
ΒΑΣΙΛΗΣ Γ. μαθητής Α' Γυμνασίου
"Θέλουμε πιο λίγη και πιο απλή ύλη..."
«Στα μαθηματικά και στην αρχαία ελληνική γλώσσα που διδασκόμαστε στο γυμνάσιο όσα κάνουμε δεν έχουν καμία σχέση με ό,τι μαθαίναμε στο δημοτικό. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό και εγώ πολύ συχνά δεν καταλαβαίνω». O 12χρονος Βασίλης Γ. πηγαίνει στην Α΄ τάξη σε γυμνάσιο της Νέας Σμύρνης. Οπως λέει ο ίδιος, τα μαθήματα που έβρισκε ενδιαφέροντα στο δημοτικό μοιάζουν τώρα ξένα και δυσνόητα. «Η ύλη στα μαθηματικά είναι τέτοια που σχεδόν κανείς δεν την καταλαβαίνει. Είναι δύσκολα και έχουν πολλέςασκήσεις και είναι πολύ αφηρημένα. Στην Ιστορία υπάρχουν φοβερές λεπτομέρειες και ημερομηνίες και ονόματα. Πρέπει να τα θυμόμαστε όλα αυτά; Εγώ όχι απλά δεν τα θυμάμαι αλλά δυσκολεύομαι και να τα καταλάβω. Πολλές φορές οι καθηγητές μας πρέπει να τελειώσουν ένα κεφάλαιο μέσα σε μία ημέρα, οπότε πώς να μας εξηγήσουν ό,τι δενκαταλαβαίνουμε; Τελικά μέσα σε όλα αυτά δεν καταλαβαίνουμε γιατί έγιναν όλα αυτά που διαβάζουμε και πώς επηρέασαν την Ελλάδα ή άλλες χώρες».
Στα Αρχαία ο Βασίλης λέει ότι τα πράγματα γίνονται χειρότερα. «Τα Αρχαία μάς φαίνονται μία ακόμη ξένη γλώσσα. Αν δεν ανοίξουμε το λυσσάρι για να δούμε τη γραμματική και την ερμηνεία των λέξεων, δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Θέλουμε πιο λίγη και πιο απλή ύλη. Θέλουμε να μη χρειαζόμαστε έναν δεύτερο δάσκαλο στο σπίτι».
"Θέλουμε πιο λίγη και πιο απλή ύλη..."
«Στα μαθηματικά και στην αρχαία ελληνική γλώσσα που διδασκόμαστε στο γυμνάσιο όσα κάνουμε δεν έχουν καμία σχέση με ό,τι μαθαίναμε στο δημοτικό. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό και εγώ πολύ συχνά δεν καταλαβαίνω». O 12χρονος Βασίλης Γ. πηγαίνει στην Α΄ τάξη σε γυμνάσιο της Νέας Σμύρνης. Οπως λέει ο ίδιος, τα μαθήματα που έβρισκε ενδιαφέροντα στο δημοτικό μοιάζουν τώρα ξένα και δυσνόητα. «Η ύλη στα μαθηματικά είναι τέτοια που σχεδόν κανείς δεν την καταλαβαίνει. Είναι δύσκολα και έχουν πολλέςασκήσεις και είναι πολύ αφηρημένα. Στην Ιστορία υπάρχουν φοβερές λεπτομέρειες και ημερομηνίες και ονόματα. Πρέπει να τα θυμόμαστε όλα αυτά; Εγώ όχι απλά δεν τα θυμάμαι αλλά δυσκολεύομαι και να τα καταλάβω. Πολλές φορές οι καθηγητές μας πρέπει να τελειώσουν ένα κεφάλαιο μέσα σε μία ημέρα, οπότε πώς να μας εξηγήσουν ό,τι δενκαταλαβαίνουμε; Τελικά μέσα σε όλα αυτά δεν καταλαβαίνουμε γιατί έγιναν όλα αυτά που διαβάζουμε και πώς επηρέασαν την Ελλάδα ή άλλες χώρες».
Στα Αρχαία ο Βασίλης λέει ότι τα πράγματα γίνονται χειρότερα. «Τα Αρχαία μάς φαίνονται μία ακόμη ξένη γλώσσα. Αν δεν ανοίξουμε το λυσσάρι για να δούμε τη γραμματική και την ερμηνεία των λέξεων, δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Θέλουμε πιο λίγη και πιο απλή ύλη. Θέλουμε να μη χρειαζόμαστε έναν δεύτερο δάσκαλο στο σπίτι».
